Rytm
t. 42-43
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
W tekście głównym podajemy wersję ostatniej szesnastki wprowadzoną przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 42
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Przeoczony w Wf (→Wa2,Wn1→Wn2) łuk przetrzymujący es1 uzupełniono w pozostałych wydaniach. Znak został także dopisany w WfJ. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfJ |
||||||
t. 44-45
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Brak w A łuku przetrzymującego g jest najprawdopodobniej błędem Chopina, który uzupełnił znak w korekcie Wf (→Wn,Wa). Por. t. 12-13. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 45
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Pominiętą w A kropkę przedłużającą półnutę es1 uzupełniono tylko w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5). Nie jest to wprawdzie błąd rytmiczny sensu stricto, ale porównanie z analogicznymi t. 5 i 13 dowodzi pomyłki Chopina. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A |
||||||
t. 46
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Chopin zapisał tu d1-ges1 na jednej laseczce, co było przypuszczalnie powodem pominięcia w Wf (→Wa,Wn1→Wn2→Wn3) kropki przedłużającej d1. W Wn4 (→Wn5) zastosowano w tym takcie dokładniejszą notację, użytą przez Chopina w analogicznych t. 6 i 14. Rozwiązanie to przyjmujemy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Różne wartości składników akordu |