Wysokość
|
t. 2
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Przed as2 w akordzie na początku taktu w WfD jest dopisany kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Znaki ostrzegawcze |
||||||||
|
t. 3
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Dodatkowa nuta b1 w Wn jest zapewne pomyłką. Chopin w A wypisał także analogiczny t. 35, również bez tej nuty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
||||||||
|
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Pochodzenie dodatkowej nuty es, którą w 1. akordzie taktu ma Wf (→Wn,Wa), nie jest jasne. Chopin mógł ją dodać korygując Wf, ale bardziej prawdopodobne wydaje się, że została ona wydrukowana omyłkowo zamiast g (błąd tercjowy) lub B (na tę możliwość wskazuje długość wężyka arpeggio). Prawidłową nutę następnie dodano, ale nie usunięto pomyłkowej, co jest charakterystycznym błędem sztycharzy (przy ówczesnej technice druku usunięcie znaku było operacją bardziej skomplikowaną i pracochłonną niż dodanie). Podobne błędy popełniono niejednokrotnie w utworach Chopina, np. w Scherzu h op. 20, t. 135 i 292, Balladzie g op. 23, t. 171 i Polonezie A op. 40 nr 1, t. 93. Por. uwagę do Etiudy Ges nr 5, t. 59. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
|
t. 5-6
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
W A widać ślady zmiany dolnej nuty 3. akordu w t. 5-6 (a także 13-14, które są w A oznaczone skrótowo jako powtórzenie t. 5-6). We wszystkich miejscach pierwotnie występowało c2, Chopin wyszedł więc od wersji ściśle analogicznej do t. 1-2. Por. t. 37-38. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A |
||||||||
|
t. 7-15
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Zmiana wewnętrznej nuty 4. akordu w t. 7 z zapisanego w A es1 na występujące w Wf (→Wn,Wa) f1, jest najprawdopodobniej wynikiem korekty Chopina. Kompozytor mógł dążyć do uzyskania gładszego połączenia tego akordu z następnym, bez równoległego postępu kwint. Zdaniem redakcji, poprawka intencjonalnie dotyczy także dwóch powtórzeń tego miejsca, w t. 15 i 39 (pominięcie przy korektach jednego z kilku podobnych miejsc niejednokrotnie się Chopinowi zdarzyło, np. w Etiudzie Ges nr 5, t. 4). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
. Jest on tu wskazany także naszym zdaniem, toteż podajemy go w tekście głównym.
