


Wysokość
t. 27-29
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
W t. 27 i 29 w A nie ma znaków ostrzegawczych. Bemol przed es1 w t. 27 dodano w Wf (→Wn,Wa), a przed as1 – w Wn2 (→Wn3→Wn4) w obu taktach oraz w Wa4 w t. 29. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 30
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Zmiana f1 na fes1 jest dowolną adiustacją Wa, mającą przypuszczalnie na celu ujednolicenie postępu głosu tenorowego w t. 29-31. Por. t. 25. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||
t. 30
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Wewnętrzną nutę 3. akordu l.r. Chopin zmieniał w A z f na ges. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A |
||||||
t. 31
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
W 1. akordzie w A (→Wf1→Wn1,Wa3) nie ma
Przed 5. akordem w Wf1 (→Wf2,Wn,Wa) dodano kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 32
|
Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur
..
Korygując Wf (→Wn,Wa), Chopin zmienił najwyższą nutę 1. akordu z f3 na c3. Zmianę tę uważamy za niezależną od artykulacji, którą w wydaniach odtworzono niedokładnie. Dlatego w tekście głównym podajemy akord w skorygowanym przez Chopina brzmieniu i z autentycznymi, zapisanymi w A oznaczeniami wykonawczymi (łukiem i klinikiem). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej |