Wf
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 27

Akcent długi w A

!!!   miniat: 4. miara, tylko górna 5linia, bez łuku.      Tu akcent długi POD akordem

 w Wf (→Wn,Wa

!!!   widły na całą miarę (pod)

Propozycja redakcji

!!!   TGTU (akcent nad)

Znak w A pod ostatnim akordem pr.r. jest zdaniem redakcji akcentem długim. W wydaniach odtworzono go jako widełki , co można uważać za alternatywną interpretację zapisu A. W tekście głównym proponujemy przeniesienie akcentu nad akord, zgodnie ze skorygowaną wersją rytmu, w której nuta melodyczna d3 jest powtórzona.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.