Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 81-82

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

..

W A kasowniki podwyższające es na e wpisane są tylko przed górną nutą akordu na początku t. 81 i w t. 82 (także przed w pr.r.), a bemole obniżające d na des (w różnych oktawach) – tylko na 2. mierze t. 81. W Wf dodano do nich  przed dolną nutą akordu w t. 81 oraz bemole des na 2. mierze t. 82. W Wn uzupełniono wszystkie brakujące znaki (także przed des w pr.r.). W Wa3 dodano bemole na 4. mierze t. 81 (tylko w l.r.) i na 4. mierze t. 82 (oba), zaś Wa4 ma znaki w tych samych miejscach, co Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 83

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

..

Pierwszy akord pr.r. początkowo brzmiał w A c-g-a-c1, co Chopin starannie poprawił na powtórzone w pierwszych wydaniach c-f-a-c1.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 83-84

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

..

W A dolne nuty oktaw w t. 84 zapisane są skrótowo za pomocą 8. W Wf (→Wn1Wn2, →Wa), niewątpliwie z powodu braku miejsca, pisownię tę rozciągnięto także na t. 83. Notację A przywrócono w Wn3 (→Wn4), co jednak z pewnością było niezależną decyzją adiustatora. 

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis oktaw