mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 29

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Cała nuta w KLI

!!!   miniat:  cały takt, tylko dolna 5-linia.    Tu cała nuta i nic więcej

Wersja Ao i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU: ósemka (bez bemoli - górny jest w ESTU, dolny ma osobną adnotację), pauza, półnuta z bemolem es1, ćwierćnuta z łukami.
..

Cała nuta w KLI jest niewątpliwie wersją pierwotną. W wersji ostatecznej Chopin wzbogacił brzmienie i uplastycznił rytm.
W Ao i Wf brakuje  obniżającego e1 na es1 na 2. mierze taktu. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wn i Wa. W Wn3 i Wa4 przed półnutą dodano ponadto niepotrzebny  przed es. W Ao brak także  obniżającego E na Es na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu

t. 30

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez oznaczenia w KLI i Ao

!!!   miniat: 1. miara, tylko górna 5-linia.    Tu puste

 w Wfkor, Wn3 (→Wn4→Wn5) i Wa4

!!!   TGTU

 i  w Wf (→Wn1→Wn2, →Wa2→Wa3)

!!!    pod g1 i  pod a1 (wg Wf1)
..

 wpisał Chopin w Wfkor, jednak dopiero adiustatorzy Wn3 (→Wn4→Wn5) i Wa4 mniej więcej prawidłowo umieścili obie części oznaczenia. W Wf (→Wn1→Wn2, →Wa2→Wa3)  wydaje się dotyczyć 2. szesnastki, a  – dopiero czwartej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 30-32

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Dwa pojedyncze łuki w KLI

!!!   miniat: od 2 w t. 30 do początku t. 32, tylko dolna 5-linia, ścieśnione mocno, bez akcentów itp.    Tu łuki A-d 30 i H-e 31

Podwójne i pojedyncze łuki w Ao

!!!   podwójne, górny, podwójne, nic

Wf (→Wa2→Wa3)

!!!   2x podwójne, 2x dołem

Wn1 (→Wn1a→Wn2→Wn3)

!!!   3x podwójne, dołem

Wn4 (→Wn5) i Wa4

!!!   TGTU
..

We wszystkich źródłach występują łuki łączące trytony z następującymi oktawami (niektóre lub wszystkie). Dwa łuki KLI są jedynymi oznaczeniami wykonawczymi w tym rękopisie. W źródłach autentycznych podwójne łuki nie występują przy wszystkich czterech parach dwudźwięków, istnieją jednak przesłanki, by sądzić, że może to być niedokładność notacji. Dlatego w tekście głównym proponujemy taką właśnie, jednolitą pisownię, wprowadzoną zresztą już w Wa4 i Wn4 (→Wn5).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 31

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI i Ao 7. i 15. szesnastka zapisane są jako ais1. Notacja Ao jest przy tym bezbłędna, natomiast w KLI brak przywracającego a1 na 4. mierze taktu. Ten ostatni błąd występuje też w Wfkor, w którym Chopin dopisał , ale przed ostatnią nutą. Na właściwe miejsce przesunięto go dopiero w jednej z późniejszych korekt Wf (→Wa2→Wa3), które ostatecznie ma całkowicie poprawny tekst.
W Wn i Wa4 dokonywano na tym odcinku (od 7. szesnastki do końca taktu) jeszcze dalszych adiustacji, dodając lub usuwając znaki ostrzegawcze. Modyfikacje te nie zmieniają znaczenia tekstu, wpływają jedynie na jego czytelność.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf

t. 31

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

Dodajemy  ostrzegawczy przed c2. Podobne uzupełnienie wprowadzono w Wn4 (→Wn5).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn