Zagadnienia : Adiustacje Wa
t. 44
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Zdaniem redakcji znak wpisany przez Chopina w Wfkor jest akcentem długim, tak jak w analogicznym t. 17. Niewątpliwy akcent długi znajduje się też w Ao. W Wf (→Wn1→Wn2) znak odczytano jako widełki , czego w tym wypadku nie można zresztą uważać za niedokładność. W Wa2 i Wn3 (→Wn4→Wn5) znak pominięto, a w Wa3 (→Wa4) dodano akcent długi (!?). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn |
||||
t. 44-45
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Łuk nad akordami na 2. i 3. mierze t. 44 został dopisany przez Chopina w Wfkor (→Wf→Wn); znajduje się także w Ao. W Wa2 znak przeoczono, co poprawiono z nawiązką w Wa3 (→Wa4), dodając jeszcze łuk łączący kwintę na końcu t. 44 z oktawą na początku t. 45. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa |
||||
t. 46
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Źródła różnią się liczbą oktaw zapisanych skrótowo przy użyciu 8: trzy w KLI, druga i trzecia w Ao, trzecia w Wf. Zarówno w Wn, jak i w Wa całkowicie zrezygnowano ze stosowania skrótów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Skrótowy zapis oktaw |