mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zmiany akompaniamentu

t. 19-23

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastkowe tercje w KLI

!!!    miniat:  te akordy z numerami taktów, bez palcowań, akcentów i dynamiki.     Tu a1-c2 19, b1-d2 21 i c2-e2 23.

Ćwierćnutowe tercje w Ao 

!!!       Tu a1-c2 19, b1-d2 21 i c2-e2 23 (jak KLI, ale ćwiartki)

Pojedyncze szesnastki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU
..

Na 4. mierze t. 19, 21 i 23 KLI i Ao mają w dolnym głosie pr.r. tercje. Chopin zrezygnował z dolnych nut tych tercji jeszcze w podkładzie dla Wf. Niezależnie od liczby dźwięków występują także różnice w wartościach rytmicznych: Ao ma tu – zgodnie z ogólnym schematem w t. 19-24 – ćwierćnuty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 19-24

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: pół t.19, bez palcowań i dynamiki, tylko górna 5-linia.    TU=!!!!TGTU!!!! (same 16-ki), bez ostatnich uderzeń w każdym takcie (jeśli dobrze myślę, to na kliszy będą tylko chorągiewki na 2 w każdym z tych taktów (w 19-22 podnieść je o 8); te na 1 i 3 są albo w ESTU, albo w innych adnotacjach, te na 4 też)

Szesnastki i ćwierćnuty w Ao

!!!   na zmianę (bez ostatnich akordów w t. 19-23 czyli chyba pusta klisza)
..

W Ao wartości rytmiczne kolejnych dwudźwięków dolnego głosu pr.r. tworzą w tych taktach naprzemienny schemat krótka-długa (szesnastka-ćwierćnuta). Kontrast długości wybrzmienia jest jeszcze gdzieniegdzie podkreślony akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa). Ostatnie akordy w t. 19, 21 i 23 omówione są osobno ze względu na różnice w liczbie dźwięków, a w t. 20 i 22 – ze względu na powiązanie z akcentami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

e1-b1 w KLI i Ao

!!!   miniat: ta 16-ka, tylko górna 5-linia.    Tu w dolnym głosie szesnastka e1-b1, bez '2' palcowania.

b1 i 2 w Wfkor

!!!   TGTU  (nuta i palec)

b1 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU bez palca
..

Wersja KLI i Ao jest z pewnością wcześniejsza, Chopin musiał usunąć e1 jeszcze w podkładzie dla Wf. O tym, że nie ma tu mowy o pomyłce, świadczy cyfra palcowania (2) wpisana pod b1 w Wfkor (przeoczona w gotowym Wf i pozostałych wydaniach). Por. t. 22 i 24.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 20-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ósemka i ćwierćnuta w KLI

!!!   miniat: ostatnia miara t. 20 i 22 (z numerami taktów), tylko dolna 5-linia. Tekst wysokościowy TGTU.    Tu ósemka 20 i ćwierć 22

Dwie ćwierćnuty w Ao

Dwie ósemki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU
..

Ostatnie akordy l.r. w t. 20 i 22 mają w Ao wartość ćwierćnuty, co tworzy rodzaj akcentu rytmiczno-artykulacyjnego. Zbieżność z pierwotną wartością rytmiczną akordu w t. 22 jest przy tym przypadkowa, gdyż w wersji pierwotnej nie występuje zróżnicowanie wartości w ramach taktu. W wersji przeznaczonej do publikacji Chopin znacznie zredukował liczbę tego rodzaju różnic w partii l.r. (nie mówiąc już o dolnym głosie pr.r.).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

des-as-ces1 w KLI (interpretacja)

cis-as-h w Ao

des-as-h w Wf (→Wn,Wa)
..

W źródłach znajdujemy trzy enharmonicznie różne postacie tego akordu. Dwie z nich zanotowane są niedokładnie: w KLI brakuje bemoli obniżających d na des i a na as, a w Wf nie ma  obniżającego d na des (co poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa). W tekście głównym podajemy notację przyjętą przez Chopina w wersji przeznaczonej do publikacji. Por. t. 22.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Wahania Chopina , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Zmiany akompaniamentu , Korekty enharmonii