mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 19-20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W żadnym ze źródeł autentycznych notacja przygodnych znaków chromatycznych w partii pr.r. nie jest w tych taktach – zwłaszcza w t. 19 – w pełni poprawna. Nieścisłości nie powodują jednak trudności w ustaleniu prawidłowego tekstu. Ponadto we wszystkich źródłach oprócz Ao powtórzony jest niepotrzebny  przed fis2, 14. szesnastką t. 20.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KLI

t. 21

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

Dodajemy  ostrzegawczy przed a na 2. mierze taktu. Uzupełnienia dokonano już w Wn3 (→Wn4→Wn5).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 21-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI brakuje kilku niezbędnych znaków chromaty­cznych w partii pr.r., niektórych z nich nie było także w podkładzie dla Wf. W kolejnych korektach Wf Chopin wszystkie je jednak uzupełnił, tak iż gotowe Wf (→Wa) nie zawiera błędów w tym zakresie. Także Ao ma w pełni poprawną notację. Brak w Wn1  przywracającego g2 pod koniec t. 21 oznacza najprawdopodobniej, że Chopin dodał go dopiero w ostatniej korekcie Wf. Znak dodano w Wn2 (→Wn3) wraz z kilkoma innymi, przypominającymi; większość tych ostatnich usunięto następnie w Wn4 (→Wn5), a jeden dodano w Wa4.
Drugą połowę t. 22 omawiamy osobno ze względu na różnicę enharmoniczną w zapisie 10. szesnastki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI 10. szesnastka zapisana jest jako as2, co naturalnie powoduje zmiany w notacji znaków chromatycznych w dalszej części taktu. Brak  przywracającego g2 na przedostatniej szesnastce jest jednak oczywistym błędem. W większości źródeł pojawia się przypominający (?)  przed ostatnią nutą taktu – tylko w Ao i Wn4 (→Wn5) pominięto ten raczej niepotrzebny znak.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy KLI

t. 25

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W Wf przed pustym miejscem po usuniętej nucie c3 pozostawiono , który adiustator Wn przeniósł przed f3. W Wa2 (→Wa3) znak usunięto, jednak w Wa4 dodano  przed f3, zauważony zapewne w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn