mUltimate Chopin

op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 59

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

b2 w A, Wf2, Wn i Wa

!!!   miniat: 3. grupa, tylko górna 5-linia, bez kreseczek.     Tu TGTU

c3 w Wf1

!!!    12. nuta
..

Jako 12. szesnastkę Wf1 ma błędnie c3, co poprawiono w Wf2. Także Wn i Wa mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 60

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Bez znaku w A (→Wf→Wn1)

!!!   miniat: te 4 nuty, tylko dolna 5-linia.       Tu pusta klisza 

 w Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4)

!!!     TGTU bez nawiasów

Propozycja redakcji

!!!     TGTU
..

Przed 2. szesnastką ostatniej grupy brak znaku chromatycznego w A (→Wf→Wn1), co formalnie daje cis2. Kilka przygodnych znaków chromatycznych, przeoczonych w A w t. 57-60, pozwala i tu domyślać się nieuwagi Chopina. W całym czterotakcie jako nut przejściowch (drugie szesnastki każdej grupy) używał on w partiach obu rąk wyłącznie dźwięków tonacji F-dur. Odejście od tej zasady w ostatniej figurze, opartej na akordzie bezpośrednio wprowadzającym tę tonację, byłoby zupełnie niezrozumiałe. Kasownik dodano w Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn

t. 61

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

Ostatnią ósemką jest w A kwinta F-c, jednak Wf1 ma jako dolną nutę G. Tę oczywistą pomyłkę poprawiono we wszystkich pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 62-66

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Bez łuków w A (→Wf→Wn1)

!!!   miniat: to co pod łukiem w nawiasie w t. 64 i 66, z numerami taktów, tylko dolna 5-linia, bez pr.r. (64).     Tu pusta klisza 

Łuk Wa

!!!    w t. 64

Propozycja redakcji

!!!    TGTU (3 łuki w nawiasach)
..

Mniej dokładna notacja ostatniego pojawienia się głównego tematu Etiudy przejawia się m.in. brakiem niektórych łuków w partii l.r. Proponujemy ich uzupełnienie na wzór najdokładniej pod tym względem zapisanych t. 15-22. Niektóre z proponowanych uzupełnień wprowadzono – zapewne na podstawie porównania z analogicznymi miejscami – już w Wa (w t. 64) i Wn2 (→Wn3→Wn4) – w t. 66.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 63

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Cała nuta w A i Wn

!!!   miniat: kwinta l.r.      TGTU

Półnuta w Wf (→Wa3)

!!!     na jednej lasce w górę

Półnuta w Wa4

!!!!      na osobnych laskach
..

Wersja Wf (→Wa3) to przypuszczalnie wynik niezrozumienia pisowni A. Późniejsza zmiana zapisu na dwugłosowy to dowolny wymysł adiustatora Wa4, w tym kontekście nie mający zresztą żadnego znaczenia (por. t. 31).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn