Wf1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 60

Bez znaku w A (→WfWn1)

!!!   miniat: te 4 nuty, tylko dolna 5-linia.       Tu pusta klisza 

 w Wa i Wn2 (→Wn3Wn4)

!!!     TGTU bez nawiasów

Propozycja redakcji

!!!     TGTU

Przed 2. szesnastką ostatniej grupy brak znaku chromatycznego w A (→WfWn1), co formalnie daje cis2. Kilka przygodnych znaków chromatycznych, przeoczonych w A w t. 57-60, pozwala i tu domyślać się nieuwagi Chopina. W całym czterotakcie jako nut przejściowch (drugie szesnastki każdej grupy) używał on w partiach obu rąk wyłącznie dźwięków tonacji F-dur. Odejście od tej zasady w ostatniej figurze, opartej na akordzie bezpośrednio wprowadzającym tę tonację, byłoby zupełnie niezrozumiałe. Kasownik dodano w Wa i Wn2 (→Wn3Wn4).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.