Palcowanie
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »
t. 41
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Podane w tekście głównym dwie cyfry palcowania pochodzą z Wf (→Wn,Wa). Fontana powtórzył je w Wa także na początku następnej czwórki szesnastek. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||
t. 44-46
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Palcowanie dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn) zostało nieznacznie zmodyfikowane przez Fontanę w Wa. Brak wskazania 1. palca l.r. w t. 44 może być też pomyłką. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||
t. 47
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Chopin powrócił w tym takcie do oznaczania aplikatury w A, wskazówki te uzupełnił następnie korygując Wf (→Wn). Jeszcze więcej palcowań – dodanych przez Fontanę – znajdujemy w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||
t. 48
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Z trzech '1', które Chopin wpisał w A, tylko dwie pierwsze uwzględniono w Wf, co jest przypuszczalnie skutkiem przeoczenia sztycharza. Natomiast dwie inne cyfry dodane w trakcie korekty na końcu taktu pochodzą z pewnością od Chopina. Zarówno w Wa, jak i Wn palcowanie przejęte z Wf uzupełniono w 3. grupie szesnastek. W tekście głównym proponujemy wszystkie z pewnością autentyczne cyfry zawarte w A i Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||
t. 49-52
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
W tekście głównym podajemy palcowanie Wf (→Wn), w którym Chopin uzupełnił skąpe oznaczenia A. W Wa Fontana dodał szereg dalszych wskazówek, nie wykraczających poza pozycje wynikające z palcowania Chopinowskiego. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »