op. 45, Preludium cis-moll

Podany tytuł figuruje na pierwszej stronie tekstu nutowego. Zbiorcza okładka serii Wessel & Co's Complete Collection of the Compositions of Frederic Chopin ma tylko "Prelude".
Wa1 oparte było na Wf1 i poddane szczegółowej adiustacji, w której poprawiono bardzo dużą liczbę błędów i niedokładności. Wniosek ten, wynikający niedwuznacznie z samej analizy źródeł, znajduje dodatkowe potwierdzenie w liście Ignaza Moschelesa do Maurice'a Schlesingera z 2 XI 1842, w którym Moscheles wspomina, że korygował przeznaczone dla Wessla egzemplarze wydań francuskich op. 44-49, w tym Preludium.

Najwięcej poprawek dotyczy przygodnych znaków chromatycznych, które uzupełniono (np. przed trzema ostatnimi ósemkami w t. 28, 31 i 37) i skorygowano (zmieniono np.  ces³ na  c³ w t. 43 i  H₁ na  B₁ w t. 56). Poprawiono również notację rytmiczną w t. 8 i analog., tak iż Wa1 jest jedynym pierwszym wydaniem, w którym początkowa oktawa zapisana jest za każdym razem bezbłędnie, jeśli chodzi o podział na głosy.

Liczne uzupełnienia znaków chromatycznych powodują, że tekst Wa1 bliższy jest właściwie wersji Wf2. Jednak kilka miejsc, w których zgodna wersja Wf1 i Wa1 różni się Wf2, np. brak krzyżyków (ostrzegawczych, ale z pewnością uzasadnionych) przed cis w t. 64 i dis w t. 87, łuki w t. 61-62,  w t. 64-65 czy kreseczki określające zasięg cresc. w t. 65-66, wyklucza oparcie Wa1 na Wf2. Także prawidłowe położenie znaku  w t. 5, który w Wf1 umieszczony jest nieprecyzyjnie, a w Wf2 błędnie (w t. 4), wskazuje na niezależność Wa1 od Wf2.

Niektóre ze zmian wprowadzonych w Wa1 świadczą o niezrozumieniu intencji Chopina, np. dodanie kropki przedłużającej w t. 85 czy nuty gis i łuków przetrzymujących w t. 90-91.