Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 43

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

ces2-as2-ces3 w Wf2

!!!  [miniat : ten akord]

c2-as2-c3 w Wf1 (interpretacja kontekstowa), Wn i Wa

..

Jako 2. ćwierćnutę Wf1 ma błędnie c2-as2-ces3, co w Wf2 „poprawiono” na ces2-as2-ces3. W Wa dokonano właściwej adiustacji, zmieniając akord na c2-as2-c3, Tę ostatnią, niewątpliwie prawidłową wersję ma też Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 43

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

Cała nuta w Wf (→Wa1)

!!!  miniat : pół taktu pr.r. bez łuku i wideł.

Półnuta w Wn i Wa2

..

Wartość całej nuty dla es2 jest w Wf (→Wa1) z pewnością pomyłkowa. Prawidłową wartość półnuty mają Wn i Wa2. Podobnie w t. 35 i 59.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 45

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

..

W Wf1 nie ma  przed najniższą nutą akordu pr.r. (es2) ani przed 6. i 7. ósemką l.r. (as i es1).. Potrzebne znaki uzupeniono w Wf2 i Wa. Także Wn ma poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf

t. 46

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

Zapis rytmiczny Wf i Wn

!!!   [miniat : 5. i 6. ósemka bez łuku i wideł, górna 5-linia.

Tu z laską pomiędzy nutami oktawy po LEWEJ]

Wa

!!!   [TGTU]

..

Notacja Wf i Wn jest z pewnością niedokładna, co poprawił adiustator Wa. Podobnie w t. 38.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 47-48

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

Bez znaku w Wf (→Wa1)

!!!   [miniat : ostatnia ósemka w t. 46 + pół taktu 47, tylko dolna.

Tu pusta klisza

 w Wn

!!!   [Ped pod 1. ósemką]

Wa2

!!!   [Ped pod ostatnią ósemką 47]

Propozycja redakcji

!!!!!!!!!!   ZMIANA TGTU   !!!!!!!!!!

Ped pod 1. 8-ką w t. 47 + Ped w [ ] pod drugą

..

Brak znaku  w Wf (→Wa1) jest oczywiście błędem, gdyż w t. 48 znajduje się znak . W Wa2 uzupełniono notację na podstawie analogii z t. 38-39, nie musi to jednak odpowiadać pisowni autografu Chopina. W tekście głównym podajemy wersję Wn, uzupełnioną propozycją pedału rozpoczętego wraz z pojawieniem się podstawy basowej akordu F-dur, co pozwala uzyskać czyste brzmienie pasażu także na współczesnych fortepianach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf