Zagadnienia : Akcenty długie
t. 13
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Akcent znajduje się tylko w KG (→Wn). Brak znaku w Wa może dziwić, jeśli wziąć pod uwagę, że w analogicznym t. 5 wydanie to ma akcent. Może to być przeoczenie sztycharza. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||
t. 24-26
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Nie mając pewności co do pisowni Chopinowskiej, do tekstu głównego przyjmujemy wersję łączącą najpewniejsze elementy notacji źródeł: trzy akcenty występują w Wa i Wf, a akcenty krótkie w Wa i KG (→Wn). Brak akcentu w t. 25 jest w KG (→Wn) prawdopodobnie wynikiem przeoczenia. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności KG |
||||||||
t. 33
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Do tekstu głównego przyjmujemy akcent długi widoczny w KG (→Wn). W tym samym miejscu Wa ma zwykły akcent (krótki). Znak w Wf jest najprawdopodobniej również akcentem długim, umieszczony jest jednak nad górną pięciolinią, za określeniem ten. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||
t. 35
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Akcent widoczny w KG - jeśli wiernie oddaje pisownię autografu - należy odczytać jako długi. Wa ma krótki akcent, a w Wf i Wn nie ma żadnego znaku, co prawdopodobnie jest przeoczeniem w pierwszym przypadku, a adiustacją w drugim (por. uwagę do t. 377). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 41-42
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W tekście głównym podajemy znak występujący w dwóch z trzech źródeł opierających się najprawdopodobniej na autografie (autografach) – KG i Wf. Jest jednak całkiem prawdopodobne, że należy go rozumieć jako akcent długi, tak jak to podaje Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |