- « Poprzednia
- 1
- …
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- …
- 98
- Następna »
t. 574-580
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W tekście głównym podajemy określenie cresc. - - - według zapisu KG (→Wn). W Wa jest ono rozbite na sylaby, co jest charakterystyczną manierą tego wydawnictwa. W Wf określenia nie ma w ogóle – jest to prawdopodobnie wynik pośpiechu Chopina przy pisaniu [A2] (por. uwagę do t. 573). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||
t. 575-579
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W t. 575 i 579 Wf ma długie akcenty, Wa – krótki (w t. 575 brak znaku). Akcenty w KG można uważać za długie, gdyż obejmują swym zasięgiem dwie ósemki, lub krótkie, gdyż tej długości znaki na ogół odpowiadają w tym rękopisie krótkim akcentom (krótsze znaki praktycznie tam nie występują, a niebudzące wątpliwości akcenty długie są wyraźnie dłuższe). W Wn odczytano je jako krótkie. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||
t. 576-580
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Występujące tylko w Wf oznaczenia pedalizacji mogły być dodane przez Chopina w czasie korekty. Wskazuje na to brak tych znaków t. 608 i 612, które w rękopiśmiennym podkładzie dla Wf najprawdopodobniej były oznaczone jako powtórzenie t. 576 i 580, a co za tym idzie, powinny zawierać te same wskazówki wykonawcze. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 576
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
We wszystkich źródłach przed dis na początku taktu pojawia się . Pomijamy ten nieuzasadniony znak. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
||||||||
t. 581-588
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Akcenty w tych taktach można odczytywać jako długie (na pewno w Wf, niewykluczone w KG) lub krótkie (Wa i Wn, bardziej prawdopodobne w KG). Do tekstu głównego przyjmujemy akcenty krótkie, ze względu na zapis z użyciem pauz na końcu każdego taktu – gdyby Chopinowi zależało na sugestii dłuższego brzmienia, mógł napisać półnuty. Dodatkowym argumentem jest fakt, iż w t. 613-616, będących powtórzeniem t. 581-584, Wf ma akcenty krótkie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- …
- 98
- Następna »