mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 218

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww)

Palcowanie w Wa

4 nad e1, 5 nad f1
..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury pr.r. dodanej w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 220-221

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

2 kropki staccato i łuk w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek 2. połowa t. 219 + ćwierćnuta 220.          EZTU kropki + EZnieU łuk

2 kliniki i łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

Kropka i łuk w A, możliwa interpretacja

! miniat: Corel.                  EZTU tylko pierwsza kropka + łuk EZnieU

Łuk w A, inna interpretacja

EZnieU (tylko łuk)

2 kropki w A, interpretacja kontekstowa

wycinek TGTU.            EZTU
..

Odczytana dosłownie notacja A to zdaniem redakcji przykład nieskontrolowanej zmiany koncepcji oznaczeń artykulacji (inny przykład – patrz cz. I, t. 102). Chopin przypuszczalnie zamierzał zastąpić jedną lub obie kropki staccato łukiem albo na odwrót. Za bardziej prawdopodobną uważamy tę drugą możliwość – kompozytor chciał początkowo urozmaicić artykulację basu, wpisując łuki w t. 219-220 i 220-221, po czym postanowił użyć łuku tylko za drugim razem, dla podkreślenia modulującego kroku B-ces, a w t. 219 dopisał kropki. W tekście głównym zachowujemy więc tylko kropki staccato, jako przypuszczalnie późniejszą koncepcję.
Użycie kliników w Wn (→Wf,Wa,Ww) to – tak jak w t. 216-217 – dowolność sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Kliniki , Połowiczne korekty

t. 221-222

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Kropki staccato w A

! miniat: wycinek, t. 221 od półnuty, tylko dolna 5-linia.       TGTU = po kropce w t. 221 i 222

Kliniki w Wn (→Wf,Ww)

zamiast kropek

Bez znaków w Wa
..

Podobnie jak w t. 216-219, użycie kliników w Wn (→Wf,Ww) raczej nie wynika z pisowni A. W Wa znaki przeoczono.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Kliniki

t. 221

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww)

Palcowanie w Wa

od ósemek, nad: 3423
..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury pr.r. dodanej w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 224-225

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W partii l.r. w Wa1 wydrukowano w t. 224 tekst następnego taktu (bez oznaczeń wykonawczych i linii dodanej dla 2. ćwierćnuty). Spowodowało to błędny, choć akceptowalny brzmieniowo tekst t. 224 (ces-ces1-b-b1) oraz niejasny i raczej bezsensowny zapis trzech pierwszych ćwierćnut t. 225, które brzmią wówczas as1-as2-g2. Jak grający z Wa1 radzili sobie z tym zapisem, trudno powiedzieć, toteż nie próbujemy w tym wypadku tworzyć transkrypcji merytorycznej, która siłą rzeczy musiałaby mieć czysto hipote­tyczny charakter.
Jeśli chodzi o pozostałe źródła, to w Wn (→Wf,Wa,Ww) dodano pominięte w A bemole przed 3. ćwierćnutą t. 224 (ges) i 2. ćwierćnutą t. 225 (ces1).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A