Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 74

 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek te dwa zligowane akordy, tylko dolna 5-linia.              EZnieU

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

wycinek TGTU,            TGTU

 w Wn (→Wa)

EZnieU1

 w Wf i Ww

EZnieU2

Znak  wpisany w A odnosi się wyraźnie do dolnej pięciolinii i jako taki ma – mimo znacznej długości – znaczenie akcentu długiego, tak jak podobny znak w t. 72. W ten sposób interpre­tujemy ten znak w tekście głównym. W Wn rozciągnięcie znaku i niejasne umiejscowienie pomiędzy pięcioliniami zmieniło jego sens, co potwierdzają pozostałe, oparte na Wn wydania, w których przypisano go do pr.r., jako dopowie­dzenie znaku  z poprzedniego taktu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.