Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 39

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

es w A (odczyt dosłowny→WnWa,Ww)

! miniat: wycinek, 4. ćwierćnuta 39 i początek 40, obie pięciolinie.             EZnieU = kaso A bliżej nuty

e w Wf

TGTU

..

Wersja A odczytana dosłownie jest z pewnością błędna – akord z es byłby do pomyślenia, gdyby np. na początku następnego taktu pojawił się akord D-dur, co dałoby poprawny zwrot do tonacji g-moll. Rozwiązanie na d-moll oznacza natomiast, że takt ten jest dokładną transpozycją t. 35, a ostatnia ćwierćnuta l.r. musi brzmieć A-e, jak jest w Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy A , Adiustacje Wf

t. 40-42

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Krótkie akcenty w A, Wa i Ww

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia.              4 krótkie akcenty zamiast długich

Akcenty długie w Wn (→Wf)

TGTU x 4

..

W A, cztery akcenty w tych taktach nie różnią się wielkością od trzech następnych w t. 43. Mimo to w Wn (→Wf) odtworzono je jako akcenty długie, które wydają się bardziej odpowiednie, jeśli wziąć pod uwagę długie wartości rytmiczne akcentowanych akordów. Za intencją użycia akcentów długich przemawia także ich – niewielkie wprawdzie – przesunięcie poza nutę, a także nieco wyraźniejsza notacja tych znaków w t. 44-46, a zwłaszcza 52.
Krótkie akcenty w Wa i Ww to skutek niedokładnego odtworzenia notacji Wn, ich zbieżność z zapisem A jest przypadkowa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 41-42

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez palcowania w A (→WnWf,Ww)

Palcowanie w Wa

21 nad e1-f1, gis1-a1 i cis2-d2

..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury pr.r. dodanej w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 42-44

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed 7. ósemką t. 42 i 3. ósemką t. 43 (a2) oraz najwyższą nutą t. 44 (fis3). Oczywiste niedopatrzenie Chopina poprawiono w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 43-44

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do t. 44 w A

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 2. połowa t. 43 + 1. akord 44.                 TGTU = łuk do akordu

Łuk do f3 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

trochę krótszy niz TGTU

..

Skrócenie łuku w Wn (→Wf,Wa,Ww) to typowa, rutynowa adiustacja Wn. Podobnie w t. 47-48.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn