Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 39

es w A (odczyt dosłowny→WnWa,Ww)

! miniat: wycinek, 4. ćwierćnuta 39 i początek 40, obie pięciolinie.             EZnieU = kaso A bliżej nuty

e w Wf

TGTU

Wersja A odczytana dosłownie jest z pewnością błędna – akord z es byłby do pomyślenia, gdyby np. na początku następnego taktu pojawił się akord D-dur, co dałoby poprawny zwrot do tonacji g-moll. Rozwiązanie na d-moll oznacza natomiast, że takt ten jest dokładną transpozycją t. 35, a ostatnia ćwierćnuta l.r. musi brzmieć A-e, jak jest w Wf.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy A, Adiustacje Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.