es w A (odczyt dosłowny→Wn→Wa,Ww) ! miniat: wycinek, 4. ćwierćnuta 39 i początek 40, obie pięciolinie. EZnieU = kaso A bliżej nuty |
||
e w Wf TGTU |
Wersja A odczytana dosłownie jest z pewnością błędna – akord z es byłby do pomyślenia, gdyby np. na początku następnego taktu pojawił się akord D-dur, co dałoby poprawny zwrot do tonacji g-moll. Rozwiązanie na d-moll oznacza natomiast, że takt ten jest dokładną transpozycją t. 35, a ostatnia ćwierćnuta l.r. musi brzmieć A-e, jak jest w Wf.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Błędy A, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość