Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 38

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

as w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, grupa 32-ek, tylko dolna 5-linia.          Tu bez kliszy 

a w A (interpretacja kontekstowa→WnWf,Wa,Ww)

TGTU = kaso a

..

Brak  podwyższającego as na a to niemal na pewno niedopatrzenie Chopina – w całym A przygodne znaki chromatyczne z reguły obowiązują we wszystkich oktawach (por. t. 10 i dziesiątki przykładów w cz. I i IV). Znak dodano w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 38-40

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Bez palcowania w A (→WnWf,Ww)

EZTU = łuk l.r. t. 40

Palcowanie w Wa1

t38 : 215 pod 3 ostatnimi nutami l.r. + t39 : 54 pod d-es  + t40 : 212 od g (t. 40 pod łukiem, który też dać; EZnieU2)

 

Palcowanie w Wa2

war_22 + 321 od d

..

W tekście głównym pomijamy nieautentyczną aplikaturę dodaną w Wa (w obu nakładach).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 39

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

..

Bemol (ostrzegawczy?) przed b dodany w Wn (→Wf,Wa,Ww) to niemal na pewno pomyłka – nie ma dla niego żadnego uzasadnienia muzycznego. Zdaniem redakcji, sztycharz Wn mógł pomyłkowo uznać za  cyfrę 3, która w A jest wpisana w miejscu, w którym można by oczekiwać znaku chromatycznego. W tekście głównym znak ten pomijamy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 39

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed As.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 40

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

d w A (odczyt dosło­wny→WnWa,Ww)

! miniat: wycinek.                Tu bez kliszy 

des w A (interpretacja kontekstowa) i Wf

! miniat: wycinek Wf.                   TGTU = bemol des

..

Pozostawienie trzeciej od końca szesnastki bez znaku chromatycznego, co daje d, jest zdaniem redakcji pomyłką Chopina. Wprawdzie es na ostatniej szesnastce można by traktować jako rozwiązanie tego d, wymagałoby to jednak spe­cjalnego wykonania, wskazanego odpowiednim oznaczeniem, np.: . Nawet przy takim wykonaniu, wersja ta nie współgra ze smorzando oraz postępującym wyciszaniem i łagodzeniem napięć, a ponadto niepotrzebnie uprzedza znacznie szlachetniejszy efekt użyty przez Chopina w następnym takcie.
Bemol przywracający des dodano tylko w Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa , Błędy powtórzone Ww