op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
Utwory
0
(op. 4), Sonata c-moll, cz. I
Wf1
porównaj
Tekst główny
A
- Autograf
Wn
- Wydanie niemieckie
Wn1
- Pierwsze wydanie niemieckie
Wf
- Wydanie francuskie
Wf1
- Pierwsze wydanie francuskie
Wa
- Wydanie angielskie
Wa1
- Pierwsze wydanie angielskie
Wa2
- Poprawiony nakład Wa1
Ww
- Wydanie włoskie
Ww1
- Pierwsze wydanie włoskie
W Wf przenośnik oktawowy kończy się na 5. ósemce taktu (c3-f3), co jest oczywistą pomyłką sztycharza.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf
notacja: Wysokość