mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Tryl lub mordent

t. 52

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

w Wn

Wn TGTU=mordent

 

 w Wf (→Wa)

Wfa tryl
..

W tekście głównym przyjmujemy opartą na [A] pisownię Wn. Oba symbole bywały przez Chopina używane zamiennie na oznaczenie mordentu, można jednak wersję Wf traktować jako wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Tryl lub mordent

t. 78

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

w Wn

Wn TGTU=mordent

 w Wf (→Wa)

Wfa tryl
..

W tekście głównym przyjmujemy opartą na [A] pisownię Wn. Oba symbole bywały przez Chopina używane zamiennie na oznaczenie mordentu, można jednak wersję Wf traktować jako wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Tryl lub mordent

t. 151-153

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2 razy  w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.             zamiast mordentów 151 i 153

 w Wf

w t. 151.     t. 153 pusty

2 razy  w Wa

TGTU
..

Znaki , występujące w t. 151 i 153 w A (→Wn), to pierwotna wersja zapisu tych ornamentów. W analo­gi­cznych t. 155 i 157 Chopin użył już mordentów, a co więcej, w korekcie Wf także w t. 151 zmienił na (chciał to zapewne zrobić także w t. 153, jednak sztycharz Wf najprawdopodobniej usunął tam , ale zapomniał wstawić ). W Wa powtórzono za Wf w t. 151 i dodano – przez analogię – w t. 153.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Tryl lub mordent

t. 184

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w ApI

EZnieU

 i przednutki w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

EZTU bez kaso nad mord.

 z  i przednutki proponowane przez redakcję

EZTU
..

W ApI ozdobnik, dopisany prawdopodobnie później, ma szkicową, niezbyt czytelną postać, jest to jednak najprawdopodobniej . Chopin nierzadko stosował ten znak w znaczeniu  (czasem są one wręcz trudne do rozróżnienia). Użycie innego znaku nie musi więc oznaczać, że pierwotnie Chopin przewidywał dłuższy ornament.
Umieszczenie w Wf znaku  pod tercją, co – formalnie rzecz biorąc – zmienia jego znaczenie, to rutynowa maniera sztycharzy, którzy często przenosili znaki (dotyczące poszczególnych nut, ale także łuki) na stronę główek nutowych (w wydaniach laseczki nut w 2. połowie taktu są skierowane w górę). Por. np. Polonez fis op. 44, t. 10. Brak tego  w WfSB to zapewne przeoczenie.

W żadnym ze źródeł nie ma znaku precyzującego brzmienie górnej nuty ozdobnika. Panująca w t. 184-190 tonacja F-dur nakazuje użycie e2, co w tekście głównym sygnalizujemy kasownikami. Pomijanie znaków w podobnych sytuacjach jest w utworach Chopina raczej regułą niż wyjątkiem – kompozytor widocznie wierzył, że wyczucie tonalne podpowie wykonawcy właściwą nutę.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wf , Tryl lub mordent , Błędy WfSB

t. 285

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

w Wn

Wn TGTU=mordent

w Wf (→Wa)

Wfa tryl
..

Tak jak w t. 52 i 78, w tekście głównym przyjmujemy opartą na [A] pisownię Wn. Oba symbole bywały przez Chopina używane zamiennie na oznaczenie mordentu, można jednak wersję Wf traktować jako wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Tryl lub mordent