mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Akcenty długie w A (→KF), interpretacja kontekstowa

4 krótkie akcenty w Wf

w t. 1 

Bez znaków w Wn

3 pionowe akcenty w Wa

nad nutami, 1. 2. i 4. w t. 1
..

Zapisanych w A (→KF) akcentów długich nie odtworzono poprawnie w żadnym z wydań. Zarówno skrócenie znaków w Wf, jak i pominięcie ich w Wn mogło wiązać się z bardzo ciasnym i nie zawsze racjonalnym rozplanowaniem pionowym tekstu. Zmiana kroju akcentów w Wa to charakterystyczna dla tego wydania adiustacja, a pominięcie trzeciego znaku – przeoczenie.
W tekście głównym uwzględniamy – w przeciwieństwie do Wf – akcenty także w t. 2, oznaczonym w rękopisach jako powtórzenie t. 1. Kwestia ta w ogólności jest niejednoznaczna, np. określenia tempa-charakteru oczywiście nie należy powtarzać, ale łuki i pedalizację, które są kontynuowane w następnych taktach – niewątpliwie tak. W przypadku akcentów obie możliwości są w tym kontekście właściwie równoznaczne – znaki podane są tu jako wzór i należy je stosować także w następnych taktach, tak iż liczba explicite podanych akcentów (4 lub 8) nie ma znaczenia (por. np. akcenty na początku Preludium h nr 6 czy Etiudy C op. 10 nr 1).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Błędy Wn

t. 1-14

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: wycinek kombinowany, 2 miary t. 1 + 2 miary t. 9, tylko górna 5-linia.                   EZTU = 23 akcenty długie (oprócz pierwszego w t. 13)

 i akcenty w KF (→Wn)

w t. 1-2 i 5-6 widełki długości 3,5 szesnastek (prawie do czwartej = EZnieU w t. 1)

 w Wf (→Wa)

jak EZnieU1 wszystkie 23 (do tuż przed 5. szesnastką)
..

Znaki  w t. 1-2 i analog. mają w A różną długość, różnice mają jednak wyraźnie przypadkowy charakter, tak iż w tekście głównym ujednolicamy je. Nadajemy im przy tym postać akcentów długich, biorąc pod uwagę przede wszystkim czynniki graficzne – zdecydowanie przeważają krótsze znaki, które można uważać za akcenty długie – oraz praktyczne – w tempie Allegro molto każde tak szybkie następstwo krótkich diminuend, o ile nie połączymy ich w jedno dwutaktowe (które z pewnością byłoby zapisane inaczej), sprowadza się do akcentów.

Oznaczenia w pozostałych źródłach również wskazują na próby ujednolicenia, choć w przypadku KF (→Wn) pierwsze dwa pasaże mają wyraźnie dłuższe znaki niż następne. Wersje te można uważać za dopuszczalne odczytanie zapisu A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

Niesymetryczne     w t. 1 w A, odczyt dosłowny

Niesymetryczne     w t. 1-2 w A, interpretacja kontekstowa

Symetryczne   w t. 1 w KF (odczyt dosłowny→Wn)

miniat Wn 2 takty.                          EZnieU w t. 1

Symetryczne   w t. 1-2 w KF (interpretacja kontekstowa) i Wf (→Wa)

miniat Wf 2 takty.                          EZnieU w obu taktach
..

Widełki   nie są w A równej długości, co odtwarzamy w tekście głównym. Zarówno Fontana w KF (→Wn), jak i sztycharz Wf (→Wa) uznali to za niedokładność i podali symetryczne, półtaktowe znaki. Ponadto problematyczna jest kwestia uwzględnienia tych znaków w t. 2, zapisanym skrótowo za pomocą znaków •/• oznaczających powtórzenie t. 1. Zdaniem redakcji, trafnym rozwiązaniem jest powtórzenie tych znaków, jak to zrobiono w Wf (→Wa), gdyż stanowią one integralną część kształtu brzmieniowego tej figuracji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 2

Utwór: op. 24 nr 1, Mazurek g-moll

Kropka w A (→Wn)

Bez znaku w Wf (→Wa)
..

Brak kropki staccato w Wf (→Wa) jest zapewne wynikiem przeoczenia sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 2-14

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Kliniki w A

!!!    miniat: t. 2 i 1. akord t. 3, tylko górna 5linia, bez wideł.    Tu tr= kliniki w t. 2-3, 5-6;       red=TGTU=kliniki we wszystkich wymienionych w uwadze taktach

Kropki w Wf

!!!    w t. 2, 5-6, 13-14.

Wn i Wa

!!!   Wf + kropka w t. 3
..

W t. 2-3, 5-6, 10-11 i 13-14 w tekście głównym podajemy niewątpliwe kliniki zapisane w A (dla porównania, Chopinowskie kropki można zobaczyć nad nutami basowymi w t. 1, 5 i analog.). W Wf część znaków pominięto (w t. 3, 10 i 11), a pozostałe odczytano jako kropki. Zmiany te, zdaniem redakcji, mają czysto przypadkowy charakter. Wn i Wa powtarzają zasadniczo wersję Wf, mają jednak kropkę także w t. 3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Kliniki