mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności A

t. 276

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Tak jak w analogicznym t. 128, w A nie ma znaku chromatycznego przed ćwierćnutą wewnętrznego głosu. Jest to z pewnością przeocznie, poprawione już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A

t. 278

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi pr.r. w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf)

!!!   miniat: jak t. 130.           akcent pod półnutą pr.r.

Krótki akcent pr.r. w Wa

jak war. 11 tylko krótki

Akcent długi l.r. w A, interpretacja proponowana przez redakcję

TGTU
..

Tak jak w t. 130, uważamy za bardziej prawdopodobne, że akcent odnosi się do l.r.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 287

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Kreseczki, wyznaczające zakres obowiązywania wskazówki z t. 282-283, biegną we wszystkich źródłach nieprzerwanie do końca Tutti w t. 290. Nie licząc Wf1 (→Wf2), które mają zwykły przenośnik oktawowy, nakazujący wykonanie oktawę wyżej, zapis ten wydaje się uproszczony, gdyż pojawiająca się na 3. mierze t. 287 faktura akordowa uniemożliwia wykonanie z dodanymi oktawami (con 8va). W transkrypcjach merytorycznych (wersje "redakcja") i w tekście głównym odpowiednio precyzujemy ten zapis przez wstawienie 8 na 3. mierze t. 287.

Można się też zastanawiać, czy "con o in", które w A wydaje się dopisane przed zwykłym przenośnikiem oktawowym (8va¯ ¯ ¯), nie miało być w zamyśle Chopina rozumiane jako "oktawami" w początkowej części, a "oktawę wyżej" od 3. miary t. 287. Inaczej mówiąc, byłaby to łączna instrukcja wykonania całego Tutti, a nie opis dwóch możliwości wykonania pierwszej frazy. Chopin liczyłby tu na zdroworozsądkowe podejście wykonawcy, który musiałby się domyślić, że najpierw, dokąd to możliwe, obowiązuje con 8va, a potem, od 3. miary t. 287 – in 8va. Przeciw takiemu rozumieniu tej wskazówki przemawia jednak użycie jej w Fantazji na tematy polskie op. 13, t. 130-148, w kontekście wykluczającym taką interpretację – cały objęty wskazówką temat jest tam bowiem zapisany pojedynczymi nutami, tak iż brak podstaw, by przydzielić con 8va do jednego fragmentu, a in 8va do innego.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 287

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Górne nuty akordów na 2. mierze taktu, d1-f1, zapisane są w A (→Wn→Wf,WfSB) na górnej pięciolinii, przez co weszły w zasięg przenośnika oktawowego partii pr.r. Gdyby przenośnik miał ich dotyczyć, niemożliwe byłoby wykonanie ich l.r., na co jednoznacznie wskazują wspólne z kwartami f-b laseczki i wiązanie. Niezręczna pisownia jest zapewne echem pierwotnej wersji tego Tutti, zapisanej w ApI. Przyjętą w tekście głównym, jednoznaczną pisownię wprowadzono także w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności A

t. 287-288

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApI i A znaki chromatyczne postawione są tylko przy górnych nutach oktaw –  as w t. 287 oraz kasowniki e3, e i  ges w t. 288. Wszystkie potrzebne znaki dodano już w Wn (→Wf,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A