mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błąd tercjowy

t. 429

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

h w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.          Tu 3. ósemka l.r. d1 (z kaso)

d1 w Wn1 (→Wn2)
..

Zniekształcająca postęp basu (realizowany przez wiolonczele i kontrabasy) wersja Wn1 (→Wn2) jest z pewnością błędna. Ślady korekty widoczne w Wf dowodzą jednak, że błąd popełnił sztycharz tego wydania, po czym jednak w Wn1 nutę zadiustowano przez dodanie przeoczonego rzekomo ​​​​​​​, a w Wf (→Wa) przeniesiono na właściwą wysokość. Poprawną wersję wprowadzono również w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 441

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf nie ma  podwyższającego c2 na cis2. Widoczne ślady poprawek w druku ujawniają, że początkowo było tam ais1, które zostało w korekcie przeniesione na właściwą wysokość, jednak bez . Oczywiste przeoczenie – sztycharza lub Chopina przy oznaczaniu poprawki – zadiustowano zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf

t. 443

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

W dokonanym przez kopistę zapisie tego akordu w KG brak linii dodanej na wysokości a2 (por. identyczne błędy w t. 91 i 100). Widoczna w tym miejscu kreska ołówkowa została przypuszczalnie dopisana przez sztycharza lub adiustatora Wn.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 480

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Na początku ostatniej trioli Wn1 (→Wn2) ma h2. Struktura figuracji, potwierdzona wersją  analogicznego t. 484, wskazuje na błąd tercjowy. Pomyłkę sprostowano w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 487

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako półnutę na 2. mierze taktu Wf ma A1. Jeśli brać pod uwagę tylko partię fortepianu i tylko ten takt, nuta ta brzmiałaby zupełnie naturalnie, jednak w szerszym kontekście jest oczywiście błędna, gdyż stałość podstawy basowej nie ulega tu wątpliwości – por. C-c kontrabasów i wiolonczel w Rork. Błąd poprawiono w Wa, zapewne kierując się logiką postępu harmonicznego.
Chopin nie zauważył tego błędu ani w korektach Wf (mimo dodania akcentu!), ani na lekcjach, co może oznaczać, że także uczennica go nie zauważyła.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy