mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Umiejscowienie oznaczeń

t. 10-12

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez znaków w AI i Wn

!!!   miniat: wycinek, t. 10, tylko górna 5-linia; tu Wn1.              Tu bez kliszy 

Akcenty długie w Af

EZTU = t. 10 i 12:  2 akcenty i 2 X '3' (triole)

Znaki w Wf (→Wa)

EZnieU
..

Krótkie widełki  w t. 10 i 12, mające wyraźnie charakter akcentów długich, odtwarzamy na podstawie Af (w Wf i Wa przeniesiono je pod partię pr.r.). Brak tych znaków w Wn jest najprawdopodobniej niedopatrzeniem Chopina – w analogicznych t. 102-104 to właśnie Wn jako jedyne ma te znaki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wf

t. 10

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

 nad gis1 w Wn, Wa i WfS

TGTU

 pod eis1 w Wf
..

Umiejscowienie znaku w Wf to niemal na pewno rezultat rutynowego podejścia sztycharza Wf, który przeniósł znak znad wiązania na stronę główek nutowych – takie położenie znaków jest z reguły preferowane, gdy na pięciolinii zapisana jest tylko jedna linia melodyczna (tak samo umieszczony jest pierwszy tryl w tym takcie, co jednak nie wpływa na jego znaczenie). W omawianym miejscu zapis ten, sugerujący, że  odnosi się do eis1, jest z pewnością sprzeczny z zamysłem Chopina, o czym świadczy sens muzyczny, poparty notacją bazującego na [A] Wn. W WfS znak został skreślony i wpisany nad gis1, prawidłowy tekst ma również Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Dopiski WfS

t. 15

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Akcent długi w A

Kropki i akcent długi w Wf (→Wa)

Kropki i krótki akcent w Wn (→Wn1a) i Wn5

Kropki i krótki akcent w Wn2 (→Wn3→Wn4)
..

Kropki staccato pod ósemkami Chopin dodał w korekcie Wf (→Wn,Wa). W Wn zastosowano krótki akcent, a ponadto w Wn1 (→Wn1a) i ponownie w Wn5 znak przeniesiono nad ćwierćnutę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 17

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

2 akcenty długie i kropka staccato w A

! miniat: wycinek, ten akord, obie pięciolinie.
EZTU

Akcent długi w KF

EZnieU

Krótki akcent l.r. w Wf1

EZnieU1 tylko pod l.r.

Krótki i długi akcent w Wf2

EZnieU1

Krótki akcent w Wn

EZnieU2

Pionowy i długi akcent w Wa

EZnieU1, ale w l.r. pionowy
..

W tekście głównym odtwarzamy bardzo precyzyjne oznaczenia wykonawcze dla akordu na 2. mierze taktu w A: akcenty długie nad f4 i akordem l.r. oraz kropkę staccato pod f3. Oba znaki dla pr.r. zostały przeoczone zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf1, co w pewnym stopniu jest usprawiedliwione, gdyż oba są mało widoczne. Akcent l.r. (krótki) umieszczono w Wf pod akordem, przez co oktawa pr.r. w ogóle nie jest akcentowana. W Wf2 starano się to naprawić, dodając pod nią akcent długi. Wprowadzenie akcentu pionowego w Wa to dowolność typowa dla tego wydawcy – por. poprzedni takt.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wf , Błędy KF

t. 20-21

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Łuk w A i Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!   miniat: pół t. 21, tylko górna 5-linia.   Tu łuk do ćwierćnuty (=TGTU)

Łuk w Wf (→Wn1,Wa)

!!!    tylko do przednutki fis1 (obejmujący)
..

Krótszy łuk Wf (→Wn1,Wa) to z pewnością wynik zbyt dosłownego odczytania A. Ponadto w Wf (→Wa) łuk umieszczono pod pięciolinią. Układ graficzny Wn jest pod tym względem zbliżony do A.
Patrz uwaga na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf