Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 8

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze bemole przed oktawą B-b. Znaki dodano również w Wn i Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 8

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

..

W Wn ostatnia oktawa l.r. ma błędnie wartość ósemki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 8

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

g przetrzymane w t. 8 AB 

Bez przetrzymania w pozostałych źródłach

przetrzymane w t. 8 i 12, możliwy wariant

przetrzymane w t. 12, inny możliwy wariant

..

Wersja AB z przetrzymaniem g jest niewątpliwie autentyczna i zapisana rok po opublikowaniu Preludium, co nakazuje traktować ją jako pełnoprawny wariant. Kwestią otawrtą pozostaje jednak, czy w wersji rozszerzonej o t. 9-12 można ją zastosować także w t. 12 albo nawet tylko w t. 12:

  • wyraźne wzmocnienie dynamiki w t. 11-12 wersji opublikowanej można uznać za argument przeciwko przetrzymaniu w t. 12 – w AB nie ma wszak crescenda w tym miejscu, więc przetrzymanie można wiązać z dynamiką ;
  • w wersji 13-taktowej tekst wysokościowo-rytmiczny t. 9-12 nie różni się od t. 5-8, co może uzasadniać zastosowanie jednolitej wersji w t. 8 i 12 – oba razy z przetrzymaniem (albo oba razy bez, jak jest w tekście głównym);
  • być może Chopin nie wiązał przetrzymania ani z przebiegiem dynamicznym, ani z poprzedzającą frazą, a traktował je jako element zakończenia utworu, co sugerowałoby przetrzymanie tylko w t. 12.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

t. 8-16

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Akcenty długie w A

! miniat: wycinek.            TGTU = 5 akcentów długich

4 krótkie i 1 długi akcent w Wf

długi w t. 16

Krótkie akcenty w Wn i Wa

5 krótkich

..

W A 5 akcentów na początku ósemkowych figur pr.r. ma różne długości – najkrótsze są w t. 10 i 12, najdłuższe w t. 14 i 16. Wszystkie mają jednak charakterystyczny dla akcentów długich smukły kształt. Ponieważ nie widać żadnego powodu, by je różnicować, a 2 ostatnie z nich są niewątpliwie długie, interpretujemy wszystkie jako długie i w tej formie podajemy w tekście głównym. W Wf wyraźnie dłuższy jest tylko ostatni z nich, w t. 16, w pozostałych wydaniach znaki ujednolicono jako zwykłe, krótkie akcenty.

Problem rozróżnienia tych dwóch rodzajów akcentów, nie zawsze możliwy do jednoznacznego rozstrzygnięcia, przewija się przez całą Balladę i występuje także w wielu innych utworach Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności A

t. 8-19

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A widać, że nad charakterystyczną figurą ósemkową Chopin początkowo wpisał łuki niewykraczające poza kreskę taktową, a dopiero później przedłużał je, doprowadzając do półnut na początku następnego taktu. Poprawki takie są wyraźne w t. 8-9, 10-11, 12-13 i 18-19.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A