Zagadnienia : Błędy Wa

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Akcenty długie w A (→KF), interpretacja kontekstowa

4 krótkie akcenty w Wf

w t. 1 

Bez znaków w Wn

3 pionowe akcenty w Wa

nad nutami, 1. 2. i 4. w t. 1

..

Zapisanych w A (→KF) akcentów długich nie odtworzono poprawnie w żadnym z wydań. Zarówno skrócenie znaków w Wf, jak i pominięcie ich w Wn mogło wiązać się z bardzo ciasnym i nie zawsze racjonalnym rozplanowaniem pionowym tekstu. Zmiana kroju akcentów w Wa to charakterystyczna dla tego wydania adiustacja, a pominięcie trzeciego znaku – przeoczenie.
W tekście głównym uwzględniamy – w przeciwieństwie do Wf – akcenty także w t. 2, oznaczonym w rękopisach jako powtórzenie t. 1. Kwestia ta w ogólności jest niejednoznaczna, np. określenia tempa-charakteru oczywiście nie należy powtarzać, ale łuki i pedalizację, które są kontynuowane w następnych taktach – niewątpliwie tak. W przypadku akcentów obie możliwości są w tym kontekście właściwie równoznaczne – znaki podane są tu jako wzór i należy je stosować także w następnych taktach, tak iż liczba explicite podanych akcentów (4 lub 8) nie ma znaczenia (por. np. akcenty na początku Preludium h nr 6 czy Etiudy C op. 10 nr 1).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Błędy Wn

t. 1

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

Staccato w A (→Wf)

! miniat: wycinek

Bez znaku w KF (→Wn) i Wa

..

Brak kropki staccato to przeoczenia kopisty i sztycharza Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy KF

t. 1-6

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

4 łuki w A (→KF) i Wa2

Łuki w t. 1, 2, 6 w Wf

Łuki w t. 1, 2, 5 w Wn

Łuk w t. 6 w Wa1

..

W żadnym z wydań opartych na rękopisach (Wf i Wn) nie odtworzono kompletu łuków nad parami akordów w t. 1-2 i 5-6. W Wa1 przeoczono jeszcze 2 z trzech łuków Wf, natomiast komplet łuków w Wa2 to efekt kompilacji łuku Wa1 z łukami zaczerpniętymi z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn

t. 2

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

A (→Wn), Wf

Brak mordentu w Wa.

..

W Wa pominięto znak mordentu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

t. 2-4

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Kliniki w KG i Wf

Kropki w Wn

Bez znaków w Wa

..

Kropki staccato na początku t. 2 i 4 to najjaskrawszy przykład niedokładnego odczytania kliników w KG przez sztycharza Wn – różnica między klinikami w tych miejscach a kropkami w sąsiednich t. 1, 3 i 5-7 jest bardzo wyraźna. Wydawca niemiecki nie użył kliników ani razu w całej Sonacie. Brak znaków w Wa jest zapewne przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Kliniki