mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 3

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

b1-c2 i g1-c2 w ApI, wersja podstawowa

b1-c2 i g1-c2 w ApI, wersja podstawowa

b1-e2 i g1-e2 w ApI, późniejsza wersja

b1-e2 i g1-e2 w ApI, późniejsza wersja

2 razy b1-e2 w A

2 razy b1-e2 w A
..

Wersja 2. połowy taktu dopisana w ApI wydaje się być pierwszą redakcją wersji ostatecznej, toteż traktujemy ją jako wariant tej ostatniej. Ponieważ jednak przy powrocie tego taktu (t. 19) ApI ma w tym miejscu tylko jedną wersję, identyczną z ostateczną, wszystkie trzy wersje można w zasadzie traktować wymiennie.

Notacja ApI jest niedokładna, jeśli chodzi o znaki chromatyczne – w wersji podstawowej  podwyższający es2 na e2 wpisany jest dopiero w 4. figurze pr.r., a w wersji dopisanej nie ma go wcale. Natomiast w partii l.r. Chopin niepotrzebnie powtórzył  przed e1 w 4. pasażu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Zmiany akompaniamentu

t. 4

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W Wf (oprócz Wf4) brakuje pięciu potrzebnych znaków chromatycznych – kasowników przed d2 i h oraz krzyżyków przed fis, fis2 i gis2. Ta oczywista niedokładność z pewnością ma źródło w pisowni [A]. Podobnie w KG, w którym jednak Chopin dopisał  podwyższający b na h. W KG (→Wn) brak ponadto kasowników przed ostatnią oktawą pr.r. – może to być przeoczenie kopisty lub późniejsze uzupełnienie w [A]. W pozostałych źródłach znaki uzupełniano (wszystkie dodatki można przypisać adiustacji): trzy dodano w Wa1 i Wf4, cztery w Wn; tylko Wa2 ma poprawną notację. Por. t. 24.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności KG , Autentyczne korekty KG

t. 4

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Atut brak  podwyższającego dolną nutę l.r. na 3. mierze taktu. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wf (→Wn,Wa). Podobnie w t. 12.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 5-8

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

..

W 2. czterotakcie Chopin mniej uważnie zanotował przygodne znaki chromatyczne. W A (→Wf) brak kasowników przed h2 w t. 5 i d3 w t. 7-8. Te oczywiste przeoczenia poprawiono w Wn i Wa (w Wa3 nie uzupełniono  w t. 7).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 5-13

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W tym Preludium Chopin z zasady nie stawiał znaków chromatycznych przed górnymi nutami łamanych oktaw – patrz t. 1-4. W omawianych taktach problem dotyczy kolejno:

  • w t. 5 eis2,
  • w t. 7 dis3 i d3,
  • w t. 8 c3, ces3 i b2,
  • w t. 9 b2, heses2, as2, g2 i c3,
  • w t. 10, c3, ces3, b2 i a2,
  • w t. 11 c3 i b2,
  • w t. 12 g2, f2. i ges2,
  • w t. 13 ges2, fes2 i ces2.

Notację taką ma A (→KF,Wf), natomiast w Wa1, Wa2, Wn1 i Wn2 dodano większość potrzebnych znaków (odpowiednio 17, 20, 21 i 22 z potrzebnych 23).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa