Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach
|
t. 1-4
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
W figuracjach zawierających interwał oktawy Chopin często zadowalał się umieszczeniem znaku chromatycznego tylko przy pierwszej z nut tworzących ten interwał (por. np. Etiudę As op. 10 nr 10, t. 5-8 czy Balladę F op. 38, t. 48). W Preludium fis takie rozszerzone działanie znaków jest bezwzględnie przestrzeganą regułą – znaków nie ma nawet tam, gdzie są potrzebne dla odwołania uprzedniej alteracji (np. na 2. trzydziestodwójce 3. miary t. 4), a w t. 8 Chopin wręcz skreślił potrzebny znak przy 2. trzydziestodwójce 3. figury. W omawianych taktach, oprócz wspomnianej wyżej sytuacji w t. 4 problem dotyczy 8. trzydziestodwójki 3. grupy w t. 1-2 i 4, 8. trzydziestodwójki 1., 2. i 4. grupy w t. 3 oraz 2. trzydziestodwójki 3. miary t. 3. Notację taką ma A (→KF,Wf→Wa1), natomiast w Wa2, Wn1 i Wn2 dodano większość potrzebnych znaków (odpowiednio 5, 6 i 7 z potrzebnych ośmiu). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
|
|
t. 2
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
|
|
t. 2-6
|
Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna
..
W ApI nie ma bemoli przywracających b3 na końcu t. 2 i 6. Błąd nie ulega wątpliwości – Chopin napisał nad każdą z tych nut "b". W A bemole te są wpisane, nie ma jednak znaków przed 4. nutą 2. i 4. pasażu pr.r., odpowiednio kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Niedokładności A |
|
|
t. 3-4
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Podobnie jak w partii pr.r. Chopin pomija w A znaki chromatyczne przy ósemkach kończących czteronutowe figury l.r., jeśli wypadają one oktawę niżej niż jedna z poprzednich szesnastek. W omawianych taktach notację tę powtórzono bez zmian w KF i Wf1. Oba potrzebne kasowniki – przed g w t. 3 i f w t. 4 – dodano w Wa i Wn2, natomiast w pozostałych wydaniach uzupełniono tylko po jednym znaku, w Wn1 w t. 3, a w Wf2 w t. 4. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf |
|
|
t. 3-11
|
Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur
..
W A (→KF,Wf) nie ma kasowników podwyższających b na h w t. 3 i 11. Podobne niedokładności w zapisie nut oddalonych o oktawę często występują w Preludiach, a w tym i niektórych innych są wręcz regułą – por. np. Preludium fis nr 8, t. 1-4. Znaki dodano w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf |
. Oczywistą niedokładność poprawiono w 
(b2). Także ta niedokładność nie powoduje wątpliwości tekstowych.