Zagadnienia : Błędy wydań Fontany
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 32
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Akord pr.r. na początku taktu ma w KJ i WnF wartość ćwierćnuty. Jest to niewątpliwie pomyłka (pominięcie chorągiewki ósemkowej). W t. 32(r) – powtórzeniu t. 32 w wypisanym nutami Da Capo – opisanego błędu w WnF nie ma. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KJ , Błędy wydań Fontany |
|||||||||||||||||||
t. 44-45
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Notacja KJ (powtórzona za t. 17-18) odzwierciedla niedokładną, roboczą pisownię [AI]. Zapis WnF jest formalnie poprawny, choć w świetle wersji KJ brak przetrzymania drugiego f można uważać za przeoczenie. Jeszcze więcej wątpliwości budzi wersja WfF, w której odpowiedni łuk pojawia się w wypisanym in extenso powtórzeniu głównej części Poloneza. Notacja jest jednak niedokładna – nutę o wartości ósemki połączono łukiem z następną, występującą o ćwierćnutę później. Powstanie tego błędu, a także niezgodność zapisu t. 44(r)-45(r) zarówno z WnF, jak i z analogicznymi taktami (w obu wersjach WF), można próbować wyjaśnić na wiele sposobów, ale za najprawdopodobniejsze uważamy dodanie tego łuku w najpóźniejszej, pospiesznej korekcie WfF. W tekście głównym podajemy uprecyzyjnioną pisownię [A] (→Wp). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy wydań Fontany , Adiustacje Fontany |
|||||||||||||||||||
t. 52-61
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Znaczenie i liczba łuków rozpoczynających się od ćwierćnut d i d1 na 2. mierze t. 52-53 i 60-61 nie są jasne. Każdy z dwóch łuków widocznych w KJ można w zasadzie interpretować zarówno jako przetrzymujący, jak i motywiczny, gdyż nie ma pewności, czy kopistka właściwie odczytała notację [AI]. Konsekwentne łuki przetrzymujące w t. 52-53 mogą być w WF wynikiem interpretacji i adiustacji Fontany, na co wskazuje brak podobnej konsekwencji w t. 60-61. Zakładając jednak prawidłowość notacji t. 52-53, proponujemy uzupełnienie brakujących łuków w t. 60-61. Jeśli chodzi o łuki widoczne w źródle podstawowym (Wp), to widząc w nich łuki przetrzymujące, otrzymalibyśmy różne chwyty pianistyczne w analogicznych figurach (t. 52 i 60); przemawia to, zdaniem redakcji, na rzecz odczytania ich jako łuków motywicznych. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wp , Błędy wydań Fontany , Niedokładności KJ , Adiustacje Fontany |
|||||||||||||||||||
t. 64
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
a1 jako najwyższa nuta akordu to prawdopodobnie błąd KJ, wskazuje na to fis1 zgodnie występujące w WF i Wp. Analogicznie, zgodna obecność w KJ i Wp nuty c1 w tym akordzie prowadzi do wniosku, że jej brak jest prawdopodobnie błędem WF. W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości wersję Wp. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Niepewne nuty na liniach dodanych , Błędy KJ , Błędy wydań Fontany |
|||||||||||||||||||
t. 88-97
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Znaczenie i liczba łuków rozpoczynających się od ćwierćnut d i d1 na 2. mierze t. 88-89 i 96-97 nie są jasne. Sytuacja w KJ i Wp, w których takty te są jedynie powtórzeniem t. 52-53 i 60-61, omówiona jest w uwadze do tych taktów. Konsekwentne łuki przetrzymujące w t. 88 i 96 mogą być w WF wynikiem interpretacji i adiustacji Fontany, na co wskazuje brak podobnej konsekwencji w t. 89 i 97, w tym różnica między WfF a WnF w t. 89. Zakładając jednak prawidłowość notacji WfF w t. 88-89 i 96, proponujemy uzupełnienie brakujących łuków w t. 97. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy wydań Fontany , Adiustacje Fontany |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »