Zagadnienia : Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 10-11

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez łuku w KG (→Wn) i Wf (→Wa)

!!!   miniat: ostatnia ósemka t. 10 i 1. akord t. 11, tylko górna 5-linia, bez akcentu.               Tu pusta klisza 

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU = przetrzymujący b2

..

W tekście głównym podajemy łuk przetrzymujący b2 na podstawie najprawdopodobniej Chopinowskiej korekty Wf4 w analogicznych t. 198-199. Sytuacje, w których Chopin pomija przy poprawkach jedno z kilku analogicznych miejsc nie należą do rzadkości – por. np. Etiudę Ges op. 10 nr 5, t. 4, Etiudę h op. 25 nr 10, t. 87 czy Walc As op. 42, t. 81. Dodatkowym argumentem jest przetrzymanie a2 w podobnej muzycznie i pianistycznie sytuacji w t. 30-31.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 13

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Dwa łuki w A (→WfWn,Wa)

Dopuszczalny wariant z jednym łukiem

..

W tekście głównym podajemy dwa łuki wpisane w A i pozostawione przez Chopina bez zmian w Wf (→Wn,Wa). Zdaniem redakcji, można jednak uważać półtaktowy łuk wprowadzony przez Chopina w pięciu poprzednich analogicznych taktach – t. 2, 3, 5, 10 i 11 – za intencjonalnie obowiązujący także tu. Biorąc pod uwagę bardzo rozbudowany zakres korekty, Chopin mógł w tym takcie uznać poprawkę za zbyt mało znaczącą, by nią obciążać wydawcę. Dlatego proponujemy alternatywne łukowanie, analogiczne do wprowadzonego w wymienionych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 13-14

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

Jako górną nutę parzystych ósemek As miał początkowo c1, jak w poprzednich taktach. Chopin zmienił je następnie na a, na końcu t. 14 pozostawił jednak nieskreślone c1, co musi być uznane za przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Zmiany akompaniamentu , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 15-19

Utwór: op. 24 nr 2, Mazurek C-dur

Akcenty w A (→Wn2Wn3)

Akcent w Wn1 (→WfWa)

Propozycja redakcji

..

W t. 15 i 19 A ma akcent na 2. miarę taktu. Oba znaki nakreślone są delikatniejszym ruchem pióra niż pozostałe akcenty w t. 13-20, co może wskazywać na ich wcześniejsze wpisanie. Hipotezę tę potwierdza notacja A w analogicznych t. 47, 51, 99 i 103, w których akcenty na 2. miarę zostały usunięte, zapewne po wpisaniu akcentów na 3. miarę w t. 45-52 i 97-104. W tej sytuacji uważamy za bardzo prawdopodobne, że pozostawienie akcentów w t. 15 i 19 jest wynikiem niedopatrzenia Chopina przy poprawianiu A. Nie można też całkiem wykluczyć, że brak akcentu na 2. miarę t. 19 to rezultat korekty Chopina w Wn1 (→WfWa), choć dodanie znaku w Wn2 (→Wn3) zdaje się przeczyć tej możliwości.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 15-19

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Różne akcen­ty w KF

!!!   miniat: po 2 pierwsze szesnastki t. 15, 17 i 19, tylko dolna 5-linia, bez pedału, prawa ręka bez wiązania, z numerami taktów.       EZnieU

Krótkie ak­centy w Wf, Wn i Wa

EZnieU1

Akcenty dłu­gie propono­wane przez redakcję

EZTU

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU2

..

W tekście głównym przyjmujemy jednolitą postać akcentów na początku t. 15, 17 i 19 – akcenty długie pomiędzy partiami obu rąk. Za wzór bierzemy akcent, wpisany przez Chopina w KF w t. 19. Jako alternatywę proponujemy akcenty długie nad dolną pięciolinią, wzorowane na tych, które Chopin prawdopodobnie dopisał w t. 71, 73, 75 i 79. Podobnie w t. 23, 25 i 27.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Autentyczne korekty KF