Wn1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 255

Zarówno w ostatnim akordzie l.r., jak i w pasażu pr.r. na 4. mierze taktu ani w ApI czy Af, ani w A (→Wn1Wf,Wa) nie ma żadnych znaków chromatycznych przed nutami g/ges w różnych oktawach. Wprawdzie ges z harmonicznego punktu widzenia byłoby możliwe, jednak przeoczenie kasowników jest w tym kontekście znacznie prawdopodobniejsze:

  • po zmianie znaków przykluczowych Chopin nie był pewien, które z nich naprawdę obowiązują – świadczą o tym postawione w ApI w t. 255-259 liczne niepotrzebne bemole przed des, ges, as, a nawet es i b; w A pozostał jeszcze bemol przed B na końcu t. 255 i przed ges2 w t. 256;
  • czterodźwięki zmniejszone należały do ulubionych akordów młodego Chopina.

Rozstrzygającego argumentu za g dotarcza partia orkiestry – w głosie drugich skrzypiec występuje g, a skrzypce nie mogły oczywiście grać w tym miejscu ges.

Kasowniki dodano najwcześniej w Wn2 (→WfSB), w sumie 4 znaki podwyższające ges1 na g1 w l.r. oraz ges2, ges1 i ges na g2, g1 i g w pr.r. Pominięty  przy 2. trzydziestodwójce (g3) dodano w Wn3, w którym jednak przeoczono znak przed przedostatnią trzydziestodwójką, g.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn, Błędy A, Ostatni znak przykluczowy

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.