mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 247-248

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W partiach skrzypiec Chopin skrócił wpisane początkowo półnuty ges1, zastępując je ćwierćnutami i pauzami. Podobnie skrócił też półnuty b w wiolonczelach, a także zmodyfikował odpowiednio łuki w partii I skrzypiec.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 247

Utwór: op. 19, Bolero

f w Wf (→Wa)

e w Wn
..

Trudno jednoznacznie wykazać, skąd wzięła się różnica między wysokością 3. ósemki akompaniamentu Wf (→Wa) i Wn. W obu źródłach nie widać wyraźnych śladów poprawek. Uważamy za najprawdopodobniejsze, że pierwotną (może nawet błędną) wersję Wf Chopin skorygował w Wn. Przesłanki te jednak są na tyle kruche, że do tekstu głównego dajemy wariant źródła podstawowego, Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wn

t. 247

Utwór: op. 19, Bolero

..

Sztycharz Wn umieścił za nisko podwyższający g3 na gis3 – na wysokości f3. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 247

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Podzielony łuk w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2. połówa t. 247 + 1. triola 248, tylko górna 5-linia.                  EZnieU

Podzielone łuki w Wn

EZnieU1

Ciągły łuk proponowany przez redakcję

EZTU 

Podzielony łuk – alternatywna propozycja redakcji

EZnieU2

Łuk do końca taktu – inna propozycja redakcji

koniec łuku na ostatniej nucie taktu
..

Podział łuku przed ostatnią triolą nie wynika ze struktury frazy czy ukształtowania figuracji. Biorąc pod uwagę możliwości niedokładnego zapisu w [A] lub jego błędnego odtworzenia w Wf, proponujemy trzy warianty łukowania końcówki tego taktu, mogące naszym zdaniem odpowiadać intencji Chopina. Do tekstu głównego wybieramy wersję opartą na założeniu błędnego odczytania łączonych łuków rękopisu.

Wersja Wn jest zapewne dowolna, a wersja Wa – niedokładna (patrz t. 248).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 247

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Łuk nad ostatnią triolą jest w Wn przesunięty w prawo, tak że można mieć wątpliwości, czy ma być kontynuowany, jak jest w Wf (→Wa), czy nie. Biorąc pod uwagę dopasowany do troli kształt łuku, przyjmujemy, że kończy się on na ostatniej nucie taktu, co prawdopodobnie jest skutkiem adiustacji.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn