mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 1-5

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

W A widać, że na przedostatniej szesnastce t. 1 i 5 wpisane było początkowo d1-f1.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A

t. 1

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

w A

!!!    miniat: pasek tekstowy "Etude Nro 7" krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa3

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach na kliszy

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach na kliszy
..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1-2

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Palcowanie A

!!!   miniat: 8 szesnastek, obie 5-linie.      Tu pierwsze 2 szesnastki = TGTU, potem '21' pod 3. i 4. szesnastką (razem 6 cyfr).

Wf (→Wn)

!!!    TGTU

Wa

!!!    TGTU + pr.r. w t. 1 {'32' '15'} 3 razy (od 5. do 10. szesnastki) + l.r. t.1 od as '2121'; t. 2 od g '121'
..

W tekście głównym podajemy palcowanie pr.r. wpisane przez Chopina w A i uzupełnione następnie w korekcie Wf (→Wn). Palcowanie to zostało w Wa drobiazgowo uzupełnione przez Fontanę, także w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 1

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Łuk od g w A (→Wf→Wn,Wa)

!!!   miniat: od 3. ósemki do końca taktu, tylko l.r., ścieśniona.      Tu łuk od g

Propozycja redakcji

!!!     TGTU
..

Zdaniem redakcji, oddzielanie akcentowanej nuty as od następnych ósemek jest nienaturalne zarówno od strony artykulacji, jak i frazowania. Potwierdza to łukowanie podobnych taktów 2, 5-6, 34-35 i 38-39 – as i g są połączone łukiem w pięciu na siedem miejsc w A i we wszystkich siedmiu w Wf. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk rozpoczynający się już od 3. ósemki taktu. 

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 1-2

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

W A (→Wf→Wa,Wn1→Wn2) przed górnymi nutami na ostatniej szesnastce każdej grupy (h1) widnieją kasowniki. Nieuzasadnione znaki usunięto w Wn3 (→Wn4). Por. t. 4 i 12 oraz 37-39.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy