mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 140-141

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A (prawdopodobna interpretacja→Wf→WaC) i Wn2cis

!!!   miniat: jak w t. 13.           EZTU

 w A, możliwa interpretacja

jak EZnieU w t. 12-13

Bez znaku w Wn1op, Wn1cis i WaW1

 w Wn2op (→Wn3op) i WaW2

EZnieU1
..

Interpretacja zasięgu  w A – patrz t. 13. Rozwiązanie przyjęte przez nas znajduje potwierdzenie w notacji Wf (→WaC), będącej prawdopodobnie wynikiem korekty i to Chopinowskiej. Wskazuje na to brak widełek zarówno w Wn1op, jak i Wn1cis, co każe przypuszczać, że pierwotnie nie było ich także w Wf. Natomiast brak znaku w WaW1 jest z pewnością przeoczeniem – widełki pominięto także w sąsiednich t. 138-139 i 142-144.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 140

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

11 kropek w A

TGTU

16 kropek w Wn

wszystkie, pierwsza pod mordentem, łuk trochę podnieść z prawej strony (mniej więcej jak na miniaturze)

15 kropek w Wf (→Wa)

bez pierwszej
..

Uogólnienie kropek staccato na wszystkie szesnastki to niemal na pewno dowolność Wn (→Wf→Wa). Świadczy o tym pierwotne łukowanie A, w którym łuk obejmował tylko trzy grupy szesnastek, a więc te, w których występują kropki. Zdaniem redakcji, wskazuje to na powiązanie tych oznaczeń, dość częste u Chopina, który wskazywał w ten sposób artykulację łagodniejszą lub delikatniejszą niż zwykłe staccato. Ten pierwotny łuk potwierdza tym samym, że w zamyśle Chopina opisany rodzaj wykonania dotyczył tylko 11 nut.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 140

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 do b2 w A

!!!   miniat: nic.             TGTU

 przez cały takt w Wn (→Wf→Wa)

widły całotaktowe
..

Rozciągnięcie widełek  na cały takt to przykład charakterystycznej maniery sztycharza Wn1. Znak w A prowadzi do najwyższej nuty tego taktu, a nie do początku następnego, podobnie jest w analogicznym t. 288.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 140

Utwór: op. 19, Bolero

Palcowanie WfO, odczytanie dosłowne

Palce – nr nuty w takcie/palec:
2/15 (pod nutami)
3/2   (pod nutami)
4/1  reszta nad nutami
5/2
6/3
7/2
8/1

!!!   miniat: tylko dolna 5-linia, do cis1, bez pedału i napisu.

Palcowanie WfO, prawdopodobna interpretacja

Wycinek z komentarza WN:

Zamiast przenosić nuty, dodajemy haczyki: przed a w górę, przed dis1 w dół, przed cis2 w górę. Czyli układ nut jak w TGTU. Cyfry tam gdzie w pozostałych wariantach z palcami.

Palcowanie WfO, możliwa interpretacja

jak war. 10, tylko nad 5. nutą 3, a nad 6. nutą 2

Bez palcowania lekcyjnego
..

Interpretacja palcowania wpisanego do WfO nie jest pewna. Wpisane tam cyfry implikują podział pasażu pomiędzy ręce, inny niż wynikający z drukowanego układu wiązań; nie zostało to jednak w żaden sposób oznaczone – wszystkie cyfry znajdują się nad nutami. Niewykluczone zatem, że na 2. ćwierćnucie taktu zamieniono przez pomyłkę cyfry dla 2. i 3. szesnastki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfO

t. 140

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Kropka staccato w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ta ósemka, tylko dolna 5-linia, bez pedału.          Tu kropka zamiast klinika.

Bez znaku w Wn

Klinik proponowany przez redakcję

TGTU
..

Zdaniem redakcji, kropka staccato w Wf (→Wa) może być skutkiem pomyłki sztycharza Wf, toteż w tekście głównym proponujemy tu klinik – patrz uwaga do t. 137-142. Brak znaku w Wn jest zapewne przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn