Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 8

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Akcent długi w Ao i Wfkor

!!!   TGTU

 i  w Wf (→Wn,Wa

!!!!     widełki na środku między 5-liniami (na miniaturze bliżej l.r.) wg Wf = od kaso f2 do kaso d2   + fz pod oktawą E-e (bez akcentu).

..

W tekście głównym, zgodnie z własnoręcznymi wpisami Chopina w Wfkor i Ao, podajemy znak akcentu długiego nad 2. ćwierćnutą l.r. W Wf (→Wn,Wa) nadano mu postać widełek  na 1. mierze taktu, co zupełnie zmieniło jego zna­czenie. W kolejnej korekcie Chopin przywrócił podkreślenie oktawy E-e, tym razem dodając . Zdaniem redakcji była to interwencja ad hoc​, wymuszona błędnym odczytaniem zamierzonego przez Chopina znaku akcentu, który lepiej harmo­nizuje z całością oznaczeń dynamicznych Etiudy (porównanie Ao z wersją ostateczną wykazuje, iż przygotowując Etiudę do druku, Chopin dokonał starannej selekcji oznaczeń, m. in. wielokrotnie rezygnując ze znaków ; por. np. t. 4).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 8

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Znaki  w A

!!!    miniat: ten takt, tylko górna 5linia.   To, co w TGTU, tylko bez nawiasów

Znak  w Wf (→Wa)

!!!!   tylko pierwszy z TGTU

Bez znaków w Wn

Propozycja redakcji

..

A ma dwa znaki , z których tylko pierwszy odtworzono w Wf (→Wa). W Wn nie ma jednak ani jednego z tych znaków, co może świadczyć, że nawet ten, który występuje w Wf, mógł tam być początkowo przeoczony i dopiero później ponownie dodany przez Chopina w trakcie ostatniej korekty. W tekście głównym, podajemy oba znaki zapisane w A, pozostawiając jednak uwzględnienie drugiego z nich, występującego tylko w rękopisie, do uznania wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 8-9

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

..

W tekście przyjmujemy układ wiązań ósemkowych zastosowany przez Chopina w A. Przwdopodobnie ze względu na trudności graficzne w Wf (→Wn,Wa) zmieniono wiązania l.r., obejmując trzy ostatnie ósemki w t. 8 jednym wiązaniem i opatrując chorągiewką 1. ósemkę w t. 9. W Wn3 podobny układ wiązań zastosowano w t. 8 także w pr.r.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 8

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

cresc. w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko pr.r.     Tu TGTU

Wf (→Wn,Wa)

!!!     pomiędzy 5-liniami

..

W tekście głównym umieszczamy cresc. nad partią pr.r., zgodnie z A. W wydaniach umieszczono je pomiędzy pięcioliniami, co w tym wypadku nie ma większego znaczenia, gdyż partia l.r. również ma być wykonana crescendo.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 8

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

 w A

!!!   miniat: 1. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.      Tu TGTU (widły tylko pod)

Dwa znaki w Wf (→Wa)

!!!    dolne (TGTU) + pomiędzy od 2. do 6. nuty

 w Wn

!!!   tylko górne z Wf

..

Dodatkowy znak , umieszczony w Wf (→Wa) pomiędzy pięcioliniami, wydaje się być dodany w korekcie, a więc autentyczny. Widełki te mogłyby odnosić się do pr.r., co jest problematyczne (crescendo na długiej nucie), albo do lewej, gdzie dublowałyby znak umieszczony pod szesnastkami. Dlatego redakcja uważa za bardziej prawdopodobne następujące wyjaśnienie: znak umieszczony w A pod szesnastkami l.r. został w Wf mylnie odtworzony nad nimi. W ostatniej korekcie Wf (nie uwzględnionej w Wn) Chopin dodał drugie  pod l.r., potwierdzając swoją wolę opatrzenia tym znakiem postępu szesnastek. Dlatego w tekście głównym podajemy tylko widełki A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf