Zagadnienia : Wahania Chopina

t. 45-46

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLIWf (→Wn,Wa

!!!    miniat: 4. miara t. 45, tylko górna 5-linia, bez palcowania i napisów.       Tu chorągiewki 16-kowe (w obu taktach).

Ćwierćnuty w Ao

!!!    być może pusta klisza...

..

Ćwierćnuty dolnego głosu pr.r., przypadające w Ao na ostatnią miarę tych taktów, tworzą w stosunku do pozostałych, szesnastkowych dwudźwięków wyrazisty kontrast artykulacji, podkreślony jeszcze akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 45-46

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaków w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: ostatnia oktawa t. 45 i pierwsza 46, tylko dolna 5-linia.     Tu pusta klisza

Łuk i kropka w Ao

!!!    łuk nad laskami od ostatniej oktawy t. 45 do początku t. 46. Nad oktawą w t. 46 kropka pod łukiem

..

Chopin w Wfkor bardzo starannie oznaczył artykulację staccato partii l.r., por. np. uwagi do t. 1-7 lub 9-17. Dlatego uważamy, że brak kropki na początku tych taktów odpowiada jego intencji (patrz t. 45). Znaki w Ao są jednymi z licznych drobiazgowych oznaczeń wykonawczych przewidzianych – jak się wydaje – tylko na użytek adresata tego autografu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina

t. 45

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

es w KG (→Wn), Wf1 (→Wf2Wa) i WfS

ges w Wf3 (→Wf4,Wf5)

..

Chopin najprawdopodobniej wahał się między es a ges na 2. ósemce l.r. Początkowo – w [A] i opartych na nim źródłach – wpisał es, które następnie w korekcie Wf3 zmienił na ges. Tę ostatnią nutę skreślił jednak w WfS, przywracając es. Zdaniem redakcji obie wersje są w zasadzie równorzędne, a w tekście głównym podajemy wersję, od której Chopin wyszedł i do której najprawdopodobniej ostatecznie powrócił.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Wahania Chopina , Dopiski WfS , Autentyczne korekty Wf

t. 45-57

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

..

W AI widać, że Chopin wahał się, czy utrzymaną w tonacji H-dur część (od t. 45) zapisać z 4 czy 5 krzyżykami przy kluczu. Świadczy o tym dopisanie nowego oznaczenia przykluczowego w t. 45 i 57, a następnie skreślenie w obu miejscach krzyżyków Ais i ais1, oraz skreślenie i ponowne wpisanie krzyżyków przed nutami ais w t. 50 i 52 (a także 61 i 74).

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Wahania Chopina , Ostatni znak przykluczowy , Poprawki AI

t. 46-47

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Dwutaktowy pedał w Af (→WfWa)

EZTU tylko skrajne = Ped 46 i gwiazdka 47

2 pedały w Wn

EZTU

..

Pedalizacja Af (→WfWa) była w momencie pisania przemyślana – Chopin skreślił znak  na końcu t. 46. Jednak nie powtórzył jej w żadnej z analogicznych par taktów (t. 54-55, 78-79 i 86-87), co może oznaczać, że następnie zrezygnował z dwutaktowego pedału w tych miejscach. W tekście głównym podajemy więc pedalizację źródła podstawowego, czyli Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Skreślenia A , Pominięcie korekty analogicznego miejsca