Zagadnienia : Adiustacje Fontany

t. 75-77

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Bez pauz pr.r. w A (→Wf)

Pauzy w KF (→Wn)

Pauzy i fermata w Wa

..

Pauzy na górnej pięciolinii, dodane w KF (→Wn) i Wa, sugerują wykonanie trzech półnut D1 l.r., co niemal na pewno nie odpowiada intencji Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Fontany

t. 78-79

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

 bez zakończenia w KJ

!!!   miniat: ćwiecnuta z trylem w obu taktach.   Tu pusta klisza (same znaczki  są wszędzie czyli w ESTU)

 z zakończeniem w WF

!!!   końcówka 78 jak w źródle, 79 =KJ.

 w Wp

!!!!!!   NOWE TGTU   !!!!!!! tr z wężykami 2 razy

..

W tekście głównym uwzględniamy widoczne w Wp wężyki, wskazujące na wypełnienie trylem całych ćwierćnut. Nie uwzględniamy natomiast zakończenia trylu w t. 78, będącego w WF zapewne dodatkiem Fontany.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Fontany

t. 78

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Szesnastka i pauza w KJ i Wp

!!!   miniat: od a1 do a1 (4 nuty), tylko górna 5-linia, bez napisów.    Tu TGTU (cis2 bez kropki, za to pauza)

Szesnastka z kropką w WF

!!!!   cis2 z kropką, bez pauzy

..

Rytm na 2. ósemce taktu, zgodny w KJ i Wp, jest z pewnością autentyczny. Natomiast odmienna wersja WF może być efektem adiustacji Fontany.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Fontany

t. 88-97

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Łuki KJ

Łuki WfF

!!!  miniat: złożona z 3 cząstek ścieśnionych do szerokości wyjściowych dwóch, obejmujących te same fragmenty t. 88 i 96 (jeden obrazek), 89 (drugi) i 97 (trzeci).  Tu wg źródła: po 2 ligi 88 i 96, 89 i bez lig 97

Łuki WnF

!!!   miniat 3-częściowa.   Po dwie ligi 88 i 96; liga d1 89; bez lig 97

Propozycja uzupełnienia łuków WF

!!!   miniat 3-częściowa, wszędzie po 2 ligi

Łuki Wp, możliwa interpretacja

Łuki Wp, prawdopodobna interpretacja

..

Znaczenie i liczba łuków rozpoczynających się od ćwierćnut d1 na 2. mierze t. 88-89 i 96-97 nie są jasne. Sytuacja w KJ i Wp, w których takty te są jedynie powtórzeniem t. 52-53 i 60-61, omówiona jest w uwadze do tych taktów. Konsekwentne łuki przetrzymujące w t. 88 i 96 mogą być w WF wynikiem interpretacji i adiustacji Fontany, na co wskazuje brak podobnej konsekwencji w t. 89 i 97, w tym różnica między WfF a WnF w t. 89. Zakładając jednak prawidłowość notacji WfF w t. 88-89 i 96, proponujemy uzupełnienie brakujących łuków w t. 97.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wydań Fontany , Adiustacje Fontany

t. 209

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W A nie ma  podwyższającego ges2 na g2. Oczywistą niedokładność poprawiono zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa). Kto – Chopin czy Fontana – wpisał  w KF trudno stwierdzić. Natomiast widoczny w tym miejscu w A, ołówkowy, ukośny krzyż, o ile pochodzi z okresu publikacji Scherza, oznacza, że brak znaku zauważył już sztycharz Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany