Zagadnienia : Adiustacje Fontany

t. 1-8

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

W A (→KF) takty te są ponumerowane od 1 do 8. Cyfry te zostały następnie użyte do skrótowego oznaczenia t. 41-48. Fontana wykorzystał pierwsze dwie do oznaczenia w ten sposób także t. 9-10, co spowodowało pominięcie w Wn akcentów i przesunięcie cresc. z t. 10 do t. 11.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A , Adiustacje Fontany

t. 2-15

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

We wszystkich rękopisach do zapisania powtarzających się figuracji, głównie w partii l.r., użyto konwencjonalnych skrótów. Najwięcej, 13 taktów (t. 2-6, 14-16, 19-22 i 29), zapisano w ten sposób w KFI, jest bardzo prawdopodobne, że odpowiada to notacji kopiowanego przez Fontanę autografu wcześniejszej wersji, gdyż Chopin bardzo chętnie stosował tego rodzaju skróty, zwłaszcza w rękopisach nieoficjalnych. Opinii tej nie podważa fakt, że w KF Fontana wielokrotnie użył skrótów (t. 11, 14-16, 19-21, 27 i 29) wbrew notacji A (skrót tylko w t. 11), jako że mógł się na to poważyć, właśnie pamiętając tekst i zapis wcześniejszego autografu.
Patrz też t. 16-29.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Skrótowy zapis A , Adiustacje Fontany

t. 3

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

..

W A (→Wf) nie ma  podwyższającego f1 na fis1. Wyraźne niedopatrzenie poprawiono w KF (→Wn) i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy A , Adiustacje Fontany , Błędy powtórzone Wf

t. 4

Utwór: op. 28 nr 13, Preludium Fis-dur

Cała nuta cis1 w A (→WfWa1)

! miniat: 4 miary, tylko górna 5-linia, wycinek .
TGTU

Półnuta z kropką w KF (→Wn) i Wa2

zamiast całej nuty, laska w dół

..

Porównanie z podobnymi t. 2, 10 i 12 dowodzi, że Chopin życzył sobie, by cis1 brzmiało jeszcze w 2. połowie taktu. Skrócenie jego wartości przez Fontanę jest więc z pewnością niesłuszne. Bardziej uzasadnione byłoby przedłużenie tej nuty kropką, jak jest w wymienionych taktach, nie jest to jednak konieczne z uwagi na pedał. Zmianę w Wa2 wprowadzono zapewne pod wpływem Wn1 (inne przykłady wprowadzenia w Wa2 błędnych wersji Wn1 – patrz np. Preludium D nr 5, t. 16B nr 21, t. 4 czy d nr 24, t. 47-49).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Fontany

t. 5-20

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

4 przednutki nieprzekreślone w As, A (→WfWa) i KGS

!!!   miniat: wycinek, od przednutki do ćwierćnuty z kropką w t. 5, tylko górna 5-linia. Tu A.                     Tu bez kliszy 

4 przednutki przekreślone w KF (→Wn)

EZnieU = 4 x przekreślenie

Różne przednutki w WfS

EZnieU tylko 17 i 20. Na miniaturze fragment t. 17

..

Przednutki w t. 5, 10, 17 i 20 podajemy w tekście głównym jako nieprzekreślone, zgodnie z zapisem A (→WfWa). W tym kontekście nie oznacza to jednak wykonania wyraźnie odmiennego od zwykłej, przekreślonej przednutki, na co wskazują:

  • widoczna w As poprawka rytmu w t. 10, w którym napisane początkowo 2 szesnastki Chopin zastąpił przednutką i ósemką;
  • przekreślenie – przypuszczalnie przez Chopina – przednutek w t. 17 i 20 w WfS, zapewne by skorygować niewłaściwe, zbyt  rozwlekłe wykonanie;
  • nie zawsze dokładną notację przednutek przez Chopina, który niekiedy zdawał się stosować je zamiennie, nie przejmując się ewentualną różnicą wykonania przednutek przekreślonych i nieprzekreślonych (por. np. Polonez cis  op. 26 nr 1, t. 11 i 36).

Zdaniem redakcji, uwzględniając tempo i charakter muzyki oraz wszystkie powyższe czynniki, można zalecić następujące rozwiązanie rytmiczne tego szczegółu: .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Notacja przednutek , Adiustacje Fontany