Zagadnienia : Pominięcie korekty analogicznego miejsca
|
t. 203
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
W analogicznym t. 31 Chopin zmienił es na Es, zarówno w Wfn (→Wn), jak i w podkładzie dla Wa. Pozostawienie niezmienionego es w t. 203 może być następstwem przeoczenia odpowiedniej poprawki przez Chopina, dlatego i w tym takcie podajemy w tekście głównym Es. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
||||||
|
t. 209
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W tekście głównym dodajemy akcent długi na wzór autentycznych znaków w analogicznych t. 69 i 77 oraz 201. Uzupełnienia dokonano – w formie krótkiego akcentu – również w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
||||||
|
t. 228
|
Utwór: op. 19, Bolero
..
Zróżnicowanie brzmienia ostatniego akordu w t. 116 i 228 mogło być niezamierzone przez Chopina. Wskazuje na to brak innych różnic harmonicznych między ekspozycją i repryzą. Chopin mógł np. zmienić t. 116, zapominając o analogicznym t. 228; tego typu niedokładności przy poprawkach często mu się zdarzały. Dlatego proponujemy tu wersję alternatywną, analogiczną do t. 116. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
||||||
|
t. 234
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Porównanie z podobnymi t. 226, 250, 577 i 585 ujawnia, że omawiany takt jest jedynym, w którym jako 5. ósemka l.r. nie pojawia się decyma, lecz tylko jej górna nuta. Ponieważ w dwóch z czterech wymienionych miejsc (t. 226 i 585) dolna nuta decymy została dodana w korekcie Wf (wskazują na to widoczne ślady dokonywania zmian w druku), pojedynczą nutę w omawianym takcie Chopin mógł pozostawić przez nieuwagę. Tego rodzaju pominięcie poprawki w jednym z kilku powtarzających się miejsc zdarzyło mu się niejednokrotnie (por. np. Etiudę h op. 25 nr 10, t. 87 czy Preludium fis op. 28 nr 8, t. 17). Z tego względu w tekście głównym proponujemy dodanie dolnej nuty decymy, Gis, na wzór pozostałych taktów. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
||||||
|
t. 240
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Wersja większości źródeł – 3. akord z ges2 – sama w sobie nie budzi wątpliwości. Pojawiają się one jednak przy porównaniu z analogicznym t. 108, w którym po poprawkach w A Chopin wpisał ostatecznie akord z f2. Poprawki co prawda dotyczyły prawdopodobnie rytmu, dają jednak gwarancję, że akord b1-f2-b2 nie zawiera błędu i był zamierzony przez Chopina. Co więcej, jeśli poprawki robione były przy przeglądaniu całości rękopisu, wersja ta byłaby ostatnią zapisaną przez Chopina. Biorąc pod uwagę powyższe spostrzeżenia, a także to, iż intencjonalne pozostawienie tego rodzaju mało istotnej różnicy wydaje się mało prawdopodobne, uważamy wersję z f2 za równorzędny wariant. Wersję tę jako jedyną wprowadzono w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
