mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy powtórzone Wa

t. 77

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Sześćdziesięcioczwórki w A i Wf

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Trzydziestodwójki w Wn i Wa
..

Większe wartości rytmiczne biegnika w Wn to z pewnością pomyłka, choć Chopin stosował niekiedy tego rodzaju pisownię (por. t. 41). Błąd został skorygowany w Wf, być może przez Chopina. Pomyłką jest także przypuszczalnie wprowadzenie trzydziestodwójek w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 77

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuta i ósemka g2 w ApI

Przedłużona ćwierćnuta i szesnastka w pozostałych źródłach

prócz WfSB : tr EZnieU;                   red EZTU
..

Tak jak w t. 69, synkopowana ćwierćnuta g2 jest w większości źródeł (oprócz WfSB) przedłużona dwiema kropkami, co powoduje nadmiar wartości rytmicznych – 5 ósemek w takcie. Błąd zauważono i poprawiono (niezręcznie graficznie) tylko w WfSB.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 79-80

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Łuk do fis2-ais2 w AI

AI łuk od h1 do tercji fis2-ais2

miniat. 2. i 3. miara t. 79 i początek 80

2 łuki w Wf (→Wn1,Wa)

Wfa,Wn1 łuk od h1 tgtu, ale + łuczek od e2-gis2 w t. 79 do cisis2-eis2 w 80

miniat. od h1 w 79 do pocz. 80 pr.r.

Łuk do cisis2-eis2 w Wn2 (→Wn3)

Wn2,3 TGTU=jeden łuk od h1 do 1. ósemki t. 80

miniat. cały ten łuk
..

Trudno powiedzieć, czy krótszy łuk AI definiuje realny wariant artykulacji tego motywu, czy – co zdaniem redakcji jest bardziej prawdopodobne – jest niedokładny lub pomyłkowy (np. wpisany z myślą o t. 81).
Dodatkowy, krótki łuk w Wf (→Wn1,Wa) to zapewne błąd, sprowokowany być może niejasnym zapisem [A] (np. poprawką z rytmu i łukowania, jakie AI ma 2 takty dalej). Jego obecność obok dłuższego, niewątpliwie poprawnego łuku jest więc prawdopodobnie wynikiem niedokończenia Chopinowskiej korekty Wf1 (sztycharz dodał właściwy łuk, ale nie usunął błędnego). Krótszy łuk uznano za błędny i pominięto także w Wn2 (→Wn3).

Trudno powiedzieć, czy jest to wynik pomyłek sztycharza, czy też tak było już w [A], ale m.in. wspomniany podwójny łuk każe podejrzewać, że Chopin wahał się, jak powinno wyglądać to łukowanie i kilka razy zmieniał jego koncepcję.
Z analizy analogicznych miejsc w całym Mazurku wiemy, że Chopin przynajmniej raz zmieniał koncepcję łukowania i artykulacji tematu (co widać np. w wariancie AI); więcej szczegółów w uwagach w t. 2 (nt. kropek staccato) i t. 3 (nt. łukowania).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Wahania Chopina , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 82

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Na końcu taktu w Wf (→Wn,Wa) nie ma  przywracającego f2. Tego typu brak odwołania wcześniejszej alteracji należy do najczęstszych pomyłek Chopina. Podobnie w t. 234.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 85-89

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Chopin pominął w A bemole obniżające a na as w t. 85 i 89, a także  obniżający a1 na as1 w t. 89. Niedokładną notację powtórzono bez zmian w Wf (→Wa1), a w t. 85 także w Wa2. Pozostałe wydania – Wn i Wa3 – mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa