Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 1-10

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

Pisownia A

!!!   miniat: wycinek 3 miary t. 1, tylko górna 5-linia.                       EZTU : zrobione w t. 1 (i 8 – omówiony osobno) oraz na końcu 4, dorobić podobnie w całym Preludium oprócz 2., 3. i 4. miary t. 8); laski skrócić wszędzie tam, gdzie dochodzą do górnego głosu, ale przesuwać tylko szesnastki – trzydziestodwójek nie ruszać. Tam, gdzie w l.r. jest trzydziestodwójka w EZnieU2 (war_33, t. 3-7 i na końcu 10) szesnastka musi być wcześniej od niej, co wymusi przesunięcia w lewo 2 ósemek dolnego głosu (jak w t. 8), a co za tym idzie te ósemki pójdą do EZTU już w dwóch pierwszych wariantach.

Na końcu t. 10 nie przesuwać kasownika przed środkową nutą trioli (nutę można odrobinę dosunąć do kaso, jeśli będzie konieczne), bo on musi być w adnotacji na początku t. 6.

Pisownia KF

EZnieU1 i odpowiednio reszta

Pisownia Wf (→Wa), Wn i KGS

EZnieU2 i odpowiednio reszta

..

Rytmy punktowane na tle triol w pr.r. odtwarza­my zgodnie z notacją A (→KF), w której szesna­stki wypadają dokładnie nad 3. ósemką akompa­niujących triol. W Wf (→Wa), Wn szesnastki przesunięto dowolnie poza 3. nutę triol, wbrew konwencji, którą Chopin stosował przez całe życie. Patrz Nokturn cis op. 27 nr 1, t. 5-13.
Z zagadnieniem tym jest powiązana kwestia wyodrębnienia górnego głosu. Przyjmujemy notację, użytą w A niewątpliwie celowo, choć niekonsekwentnie, w której górna nuta akordu jest połączona laseczką z dolnymi. W KF (→Wn) i Wf (→Wa) uznano to za niepotrzebną kom­plikację i rozdzielono głosy. Zapis taki ma również KGS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Rytmy punktowane i triole , Adiustacje Wf

t. 1-4

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Pojedyncze łuki w Wf (→Wa) i Wn1

Wfa, Wn1 TGTU = bez kliszy

Podwójne łuki w Wn2

Wn2 łuki w obu rękach

..

W Wn2 w t. 1-4 dodano łuki w l.r., które uznajemy za zbędne – w tego typu równoległych pochodach, zwłaszcza zapisanych na jednej pięciolinii, Chopin na ogół zadowalał się pojedynczymi łukami, które należy odnieść do partii obu rąk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

a-cprzetrzymane w A (→WfWa)

!!!   miniat: wycinek, ten motyw, tylko pr.r.              TGTU = 2 łuki

a-cpowtórzone w KF (→Wn1)

Tu bez kliszy 

cprzetrzymane w Wn2 (→Wn3)

tylko górny łuk z TGTU

..

Brak łuków przetrzymujących tercję a-c1 to niewątpliwie pomyłka Fontany w KF (→Wn1). W Wn2 (→Wn3) dodano tylko łuk dla c1, być może jest to efekt nie w pełni zrealizowanej adiustacji – w analogicznym t. 35 dodano oba łuki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 1

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

es1 w A (→KFWn1, →WfWa)

!!!   miniat: wycinek, 2 triole, tylko górna 5-linia.              TGTU = es1 na 3. ósemce

g1 w Wn2 (→Wn3)

3. ósemka zamiast es1

..

Wprowadzona w Wn2 (→Wn3) zmiana 3. ósem­ki taktu z es1 na g1, miała swe źródło zapewne w analogicznym t. 9, w którym g1 występuje we wszystkich źródłach. Nie ulega też wątpliwości, że g1 jest tu naturalniejsze pianistycznie i logicz­niejsze z punktu widzenia budowy figuracji. Czy więc Chopin rzeczywiście popełnił błąd tercjowy zaraz na początku utworu? Istotnym argumen­tem przeciw jest podobne zróżnicowanie między t. 1 i 9 w Etiudzie Es op. 10 nr 11 (w Etiudzie zapis wyklucza pomyłkę, gdyż musiałaby ona objąć 5 akordów). W obu przypadkach przypusz­czalnym powodem zróżnicowania było połączenie z poprzedzającą figuracją (w t. 8-9) lub jego brak (w t. 1). Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym pozostawiamy wersję A.
Podobnie w t. 33.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

 w A (→WfWa) i Wn

! miniat: wycinek.              TGTU 

Bez wskazówki w KF

..

Brak  w KF to niewątpliwie błąd kopisty. Nie jest jasne, na jakiej podstawie dodano tę wskazówkę w Wn – najprawdopodobniej była to wyjątkowo trafiona adiustacja.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF