Zagadnienia : Adiustacje Wa

0
t. 1

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Bez tytułu i dedykacji w A

Scherzo à Mademoiselle la Comtesse Adèle de Fürstenstein w KF (→Wn)

Scherzo à Mademoiselle Adèle de Fürstenstein w Wf

La Méditation. Scherzo à Mademoiselle Adèle Fürstenstein w Wa1 (→Wa2)

Second Scherzo w Wa3

..

W A nie ma tytułu ani dedykacji (ołówkowy dopisek u góry 1. strony wydaje się identyfikować rękopis do celów porządkowych). W tekście głównym podajemy je według kompletnej i pozbawionej błędów wersji KF (→Wn). W Wf (→Wa1Wa2) pominięto tytuł szlachecki adresatki dedykacji oraz popełniono kilka błędów w jej imieniu i nazwisku. Wa1 (→Wa2) ma ponadto dodatkowy, nieautentyczny tytuł "La Méditation". Na zbiorczej stronie tytułowej Wa3 pominięto zarówno ten dodatek, jak i dedykację, oznaczono natomiast Scherzo jako drugie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Błędy Wa , Autentyczne korekty KF

t. 1

Utwór: op. 22, Polonez

Bez nagłówka w Wf (→Wa1)

!!!   miniat: nic.             Tu bez kliszy 

POLONAISE w Wn i Wa2

jak TGTU, tylko bez nawiasów

[POLONAISE] proponowane przez redakcję

TGTU

..

Mimo tytułu, wskazującego wyraźnie, że utwór jest polonezem, brak sprecyzowania, że tu rozpoczyna się właściwy polonez uważamy za niedopatrzenie, które w tekście głównym poprawiamy. Odpowiednie uzupełnienie wprowadzono już w Wn, a najprawdopodobniej za nim także w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

..

Chopinowski skrót m.v., współcześnie nieużywany, zastępujemy określeniem w pełnym brzmieniu – mezza voce. Podobnie postąpiono już w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 1

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

w A (→Wf,KFWn)

TGTU

w Wa

EZnieU

..

Nic nie wskazuje na możliwość autentyczności zmiany metrum dokonanej w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , 4/4 czy 2/2

t. 1

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

 e leg. w KFI

!!!   miniat: odpowiedni wycinek, tylko dolna 5-linia z napisami.                          EZnieU1

leggieramente  w A (→KFWn, →Wf)

EZTU = leggiera... + p pod lewą

leggiero  w Wa

EZnieU

..

Niejednoznaczny skrót użyty w KFIleg. – można by w zasadzie rozwinąć jako leggiero, jednak bardziej racjonalne byłoby wtedy wpisanie legg. Niewykluczone więc, że miało to być legato. (Por. zbliżony problem w Lento con gran espressione WN37, t. 6-7.)
Zmiana formy gramatycznej określenia w Wa – niewpływająca zresztą na jego muzyczne znaczenie – mogła być podyktowana niepewnością co do poprawności językowej użytego przez Chopina terminu. W istocie, obowiązującą już wtedy formą tego przysłówka było leggermente, ewentualnie leggiermente. Ponieważ jednak nie pojawia się ona w żadnym ze źródeł, zachowujemy wskazówkę Chopinowską, niebudzącą wszak wątpliwości, jeśli chodzi o sens. Por. zbliżoną sytuację w III cz. Koncertu f op. 21, t. 81 i 317.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa