mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Fontany

t. 43-64

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

Powtarzające się elementy – akordy, grupy ósemek, takty – są w rękopisach i Wn zanotowane z użyciem różnego typu skrótów.
W KFI t. 60-61 oznaczone są literami a, b jako powtórzenie t. 58-59, grupy ósemek w 2. połowie t. 62 oznaczone są znakami /, a t. 63-64 znakami •/• jako powtórzenie t. 62.
W A (→KF) grupy powtarzanych ósemek zapisane są jako punktowane ćwierćnuty lub półnuty z tremolami ósemkowymi, a do oznaczenia t. 64 użyto znaków •/•. Tremola występują w 2. połowach t. 43, 47, 57 i 59-61 oraz w całych t. 62-63. W KF tremolo pojawia się jeszcze w 2. połowie t. 58.
W Wn rozwinięto znaki •/• i niektóre tremola. Skrótowy zapis (tremola) pozostał w t. 43, 47 i 62-64.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A , Adiustacje Fontany

t. 44-45

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Interpretacja kontekstowa KJ i WF

!!!   miniat i klisza red: to f na 5. ósemce wydzielone jako ćwierćnuta z laską w górę (tak jak w t. 25 itp.) + * odsył + odsył jak w transkrypcji

WnF

!!!   miniat=t. 17WF,  klisza podobnie

Wp

!!!   miniat=t. 17,   tr=puste,   red= jak t. 17
..

Notacja KJ (powtórzona za t. 17-18) odzwierciedla niedokładną, roboczą pisownię [AI]. Zapis WnF jest formalnie poprawny, choć w świetle wersji KJ brak przetrzymania drugiego f można uważać za przeoczenie. Jeszcze więcej wątpliwości budzi wersja WfF, w której odpowiedni łuk pojawia się w wypisanym in extenso powtórzeniu głównej części Poloneza. Notacja jest jednak niedokładna – nutę o wartości ósemki połączono łukiem z następną, występującą o ćwierćnutę później. Powstanie tego błędu, a także niezgodność zapisu t. 44(r)-45(r) zarówno z WnF, jak i z analogicznymi taktami (w obu wersjach WF), można próbować wyjaśnić na wiele sposobów, ale za najprawdopodobniejsze uważamy dodanie tego łuku w najpóźniejszej, pospiesznej korekcie WfF.

W tekście głównym podajemy uprecyzyjnioną pisownię [A] (→Wp).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wydań Fontany , Adiustacje Fontany

t. 47-49

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

A i pozostałe źródła mają  ostrzegawczy przy A w t. 47. W tekście głównym dodajemy w tym takcie  także przy a. Znak ten dodano również w KF (→Wn). Ponadto, ponieważ w KF (inaczej niż w A) t. 48-49 oznaczono skrótowo jako powtó­rzenie t. 47, w Wn występujące w nim kasowniki ostrzegawcze przy A i a wydrukowano także w t. 48-49. Wszystkie te ostrzegawcze kasowniki (także niepotrzebne) wprowadzono również w Wa2, najprawdopodobniej na podstawie porównania z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Fontany

t. 47-50

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

Tak jak w poprzednim czterotakcie, notacja chromatyczna A (→Wf) jest niedokładna – brakuje 9 krzyżyków. Fontana w KF dodał jeden z nich, ale pominął  przed wewnętrzną nutą 2. ósemki l.r. w t. 47. Porównywalną liczbę braków ma również KFI. Przeoczenia są oczywiste i olbrzymią większość znaków uzupełniono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy KF , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 51-61

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

Niektóre figury l.r. zostały w rękopisach oznaczone skrótowo jako powtórzenie poprzednich. Przy tym więcej skrótów znajduje się w KF (t. 51-53 i 57-61) niż w A (t. 51, 57 i 60-61). Wynika to stąd, że w A niektóre figury były początkowo zapisane jako odmienne od poprzednich i dopiero po poprawkach stały się identyczne, a kopista, widząc finalny tekst z większa liczbą powtórzeń, ułatwił sobie pracę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Skrótowy zapis A , Adiustacje Fontany