mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 9-10

Utwór: op. 24 nr 4, Mazurek b-moll

Łuk A (interpretacja kontekstowa)

Łuk Wn (→Wf→Wa)
..

Odczytany dosłownie, łuk A kończy się nad szesnastką f2. Zdaniem redakcji frazowy charakter tego łuku każe widzieć w tym niedokładność zapisu. Do tekstu głównego przyjmujemy łuk dochodzący do 2. miary t. 10, tak jak to Chopin wyraźnie zapisał dwa takty wcześniej. W Wn (→Wf→Wa) łuk kończy się jeszcze wcześniej, co z pewnością nie wynika z notacji A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 9-10

Utwór: op. 24 nr 3, Mazurek As-dur

Dłuższy łuk w AI

Łuk AI bez łuku "triolowego"

Łuki A, odczyt dosłowny

Łuki A (→Wn2), interpretacja kontekstowa

Wn1 (→Wf→Wa)
..

Pierwszy, obejmujący triolę łuk napisany jest w A niedokładnie, z wyraźnym przesunięciem w lewo. Spowodowało to wcześniejsze jego rozpoczęcie w Wn1 (→Wf→Wa). Właściwą jego interpretację, zgodną z zapisem analogicznych t. 5-6, a także 29-30 i 33-34, wprowadzono w Wn2.

AI, tak jak w t. 5-6, ma tu inne łuki, dłuższy z nich proponujemy jako rozwiązanie alternatywne w stosunku do łukowania A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 9-16

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

..

Łukowanie figur l.r. w t. 9-10, 15 i podobnych w całej Etiudzie podajemy tylko w wersji ustandaryzowanej, mimo że niektóre z łuków zapisane są nieco niedokładnie. Regularność faktury i mnogość powtórzeń podobnych figur negują celowość uwzględniania w transkrypcjach tych drobnych odchyleń. Por. uwagę o widełkach dynamicznych.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 9-10

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Dwa łuki A, interpretacja kontekstowa

Jeden łuk w Wf (→Wn,Wa)

!!!      TGTU, ale tylko w t. 10
..

Dwa łuki w A są wyraźnie krótsze niż ich odpowiedniki w t. 1-2, nie ma jednak wątpliwości, że jest to wynik mniej starannej pisowni. Tak też to zrozumiano w Wf (→Wn,Wa), w którym jednak odtworzono tylko drugi łuk, w t. 10. Patrz t. 1-4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A

t. 9-10

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Mniej prawdopodobne odczytanie łuków AT

!!!   miniat: t. 9, tylko górna pięciolinia.        Tu długi łuk jak TGTU, ale od 1. ósemki t. 9

Bardziej prawdopodobne odczytanie łuków AT

!!!     łuk od 1. do 12. nuty t. 9 i drugi od 1. nuty t. 10 do kontynuacji na końcu linii

Łuk AW, KDP, KG (→Wn), Wf i Wa
..

Łuki AT można w t. 9-10 interpretować dwojako. Zdaniem redakcji podzielone łuki są tu znacznie bardziej prawdopodobne – rysując łuk nad t. 9, Chopin pociągnął linię za daleko, przerwał i wpisał nowy łuk od początku t. 10 (podobnie było z poprzednim łukiem, biegnącym od t. 7, którego zakończenie w t. 8 zostało jednak oznaczone wyraźniej).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładne łuki A