Zagadnienia : Umiejscowienie oznaczeń
- « Poprzednia
- 1
- …
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- Następna »
t. 141-144
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Chopin w A oznaczył staccato tylko nad partią pr.r., co w takiej fakturze niewątpliwie obowiązuje obie ręce. W Wn1 (→Wf→Wa) kropki wydrukowano tylko w t. 142, przenosząc je na stronę główek nutowych (bardzo częsty, rutynowy zabieg sztycharzy), a ponadto dodano znaki także pod l.r. Pominięcie kropek w t. 141 i 143-144 jest na pewno skutkiem niestaranności sztycharza, natomiast uzupełnienie znaków dla l.r. mogło być zlecone przez Chopina. W Wn2 dodano pominięte kropki – w obu rękach – w t. 143-144. W tekście głównym podajemy podobne rozwiązanie, z uwzględnieniem znaków na ostatniej ćwierćnucie t. 141. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
t. 155-156
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Umieszczony od strony główek nutowych łuk Wf (→Wn) można uznać za łuk przetrzymujący c1. Tak też go zapewne zrozumiano w Wa, dodając drugi łuk motywiczny nad akordami. Porównanie z analogicznymi sytuacjami w t. 152-153 i 153-154, w których najniższa, wspólna nuta akordów nie jest przetrzymana, pokazuje, że c1 najprawdopodobniej ma tu być powtórzone. Dla uniknięcia wątpliwości w tekście głównym umieszczamy łuk nad akordami. Niewykluczone zresztą, że zapis [A] nie był dwuznaczny – łuk mógł znajdować się nad akordami (sztycharze często przenosili znaki – łuki, akcenty, kropki – na stronę główek, nie biorąc pod uwagę ewentualnej zmiany znaczenia znaku) lub drugi akord mógł być opatrzony kropką staccato, jak na początku t. 155. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Umiejscowienie oznaczeń |
|||||||||||
t. 173
|
Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll
..
W Af akcent w tym takcie jest krótszy niż w następnych. Porównanie z AI pokazuje, że jest to niemal na pewno niedokładność, która mogła jednak wpłynąć na interpretację tego i następnych znaków w Wf (→Wa). Krótki akcent ma także Wn, co wszakże nie musi oznaczać, że notacja [An] była również niejasna. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń |
|||||||||||
t. 174-176
|
Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll
..
W obu zachowanych autografach akcenty położone są wyraźnie bliżej dolnej pięciolinii. Zdaniem redakcji, nie niesie to z sobą sugestii akcentowania tylko dwóch dolnych nut akordów granych przez l.r., co mogłoby osłabić tę dramatyczną kulminację w dynamice . (Być może Chopin chciał wyraźniej podkreślić gis1, do którego doprowadzony został głos basowy w poprzedzającej progresji.) Z tego samego powodu trudno przypuszczać, by zamysłowi Chopina mogły odpowiadać widoczne w Wn akcenty pod partią pr.r., z pewnością jednak pisownia [An] nie sugerowała akcentowania l.r. W tej sytuacji, w tekście głównym umieszczamy akcenty na środku, zgodnie zresztą z Wf (→Wa). W AI i Af akcenty są długie, czego nie uwzględniono w żadnym z wydań. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń |
|||||||||||
t. 176
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W Wf i Wn łuk przeniesiono pod dwudźwięki, co praktycznie zmieniło jego znaczenie – zamiast obejmować motyw c2-h1, wskazuje przetrzymanie f1. Ponadto zarówno w Wn, jak i w Wa dowolnie dodano podobnie umieszczony łuk w 2. połowie taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- Następna »