Wf
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 174-176

Akcenty długie w AI i Af

!!!   miniat: j.w.                       EZnieU = 3 długie nisko

Krótkie akcenty w Wf (→Wa)

EZnieU2 = 3 krótkie na środku

Krótkie akcenty w Wn

EZnieU1 = 3 krótkie na górze

Akcenty długie proponowane przez redakcję

EZTU

W obu zachowanych autografach akcenty położone są wyraźnie bliżej dolnej pięciolinii. Zdaniem redakcji, nie niesie to z sobą sugestii akcentowania tylko dwóch dolnych nut akordów granych przez l.r., co mogłoby osłabić tę dramatyczną kulminację w dynamice . (Być może Chopin chciał wyraźniej podkreślić gis1, do którego doprowadzony został głos basowy w poprzedzającej progresji.) Z tego samego powodu trudno przypuszczać, by zamysłowi Chopina mogły odpowiadać widoczne w Wn akcenty pod partią pr.r., z pewnością jednak pisownia [An] nie sugerowała akcentowania l.r. W tej sytuacji, w tekście głównym umieszczamy akcenty na środku, zgodnie zresztą z Wf (→Wa).

W AI i Af akcenty są długie, czego nie uwzględniono w żadnym z wydań.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie, Umiejscowienie oznaczeń

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.